ایمیدرو: اردشیر سعد محمدی؛ معاون طرح‌های توسعه معدن و صنایع معدنی سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو)، با اعلام این مطلب در چهارمین جلسه شورای سیاست‌گذاری خانه معدن ایران گفت: لازم است تیمی برای مشخص شدن نیازهای حملونقل جاده‌ای، ریلی و دریایی در کنار مشخص شدن آمارها و اولویت‌ها برای ۱۰ تا ۱۵ سال آینده تشکیل شود. به گفته وی اگر این اولویت‌ها اعلام شود، سمت و سوی بخش خصوصی نیز مشخص می‌شود.
معاون طرح‌های توسعه معدن و صنایع معدنی سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) تاکید کرد: امروز اولویت‌های ما در بحث تولید طبقه‌بندی شده نیست و باید سیاست‌گذاری‌ها مکتوب و برای همه قابل‌رویت باشد.به گفته وی، خارجی‌ها نیز در تعامل با بخش معدن ایران از مشخص نبودن نقشه راه کشور در این حوزه‌ها گلایه دارند.
سعدمحمدی تصریح کرد: جذابیت‌های سرمایه‌گذاری باید در بخش معدن به خوبی به مردم شناسانده شود. به‌عنوان مثال در منطقه سنگان، ۱۷ میلیون و ۵۰۰ هزار تن گندله خواهیم داشت اما تحقق این هدف نیازمند توسعه حملونقل در این منطقه به توان جابهجایی ۲۳ میلیون تن است این در حالی است که اکنون میزان ظرفیت جابهجایی ۶میلیون تن است.
معاون ایمیدرو گفت: باید با توجه به میزان تولید موادمعدنی و جابهجایی محصول‌های معدنی همچون سرب و روی و زغال‌سنگ برنامه‌ریزی انجام شود. برای مثال گل‌گهر نیز تا سال آینده باید 26.5 میلیون تن کنسانتره تولید کند که لازم است بیش از ۴۰میلیون تن سنگ‌آهن جابه‌جا شود که آن هم باید خطوط ریلی داشته باشد.همچنین باید سیاست‌گذاری مدون و شناوری برای حوزه حملونقل در بخش‌های مختلف همچون دریایی ایجاد شود. زیرا ما می‌توانیم برای انتقال بار به‌طور مستقیم از کشتی استفاده کنیم.
سعدمحمدی تصریح کرد: دستیابی به تولید ۷۰۰ هزار تن کنسانتره سرب و روی مهدی‌آباد زنجان، محقق شدن برنامه‌ریزی تولید یک میلیون و ۳۰۰ هزار تن زغال در پنج سال آینده و توسعه ظرفیت آلومینیوم لامرد به میزان ۳۰۰ هزار تن در فاز نخست، همگی نیازمند توسعه زیرساخت‌های حملونقل است اما سیاست‌گذاری‌ها برای حملونقل دریایی نیز تعیین تکلیف نشده و نیازمند تصمیم‌گیری‌های کلان است. در واقع باید مشخص شود جابهجایی انواع سنگ‌آهن، گندله، فولاد، زغال، سرب و روی قرار است با چه ظرفیت ریلی و جاده‌ای به انجام برسد؟