به گزارش «دنیای بورس»، روزنامه آمریکایی "وال استریت ژورنال" آمریکا با انتشار گزارشی از وضعیت اقتصاد ایران در 3 سال گذشته، نوشت اقتصاد ایران خود را با تحریم‌ها منطبق کرده و با وجود سختی‌های ناشی از تحریم‌ها، حتی در برخی زمینه‌ها شاهد رشد کسب و کارها بوده است.

این روزنامه آمریکایی در گزارشی نوشت: ایران با وجود تاثیرپذیری از تحریم‌های آمریکا، خط نجاتی برای اقتصاد داخلی پیدا کرده است. مجموعه اقتصاد ایران در واکنش به بیش از 2 سال تحریم‌های ایالات متحده، با انعطاف‌پذیری در اقتصاد داخلی بزرگ کشور، راه‌هایی را برای رشد و بقا یافته است.

به گزارش «دنیای بورس»، حسن روحانی، رئیس جمهور در ستاد هماهنگی اقتصادی دولت با اظهار بررسی راهکارهای تامین منابع مالی نوسازی ناوگان حمل و نقل هوایی گفته است:

به گزارش «دنیای بورس»، تجارت فردا نوشت: پروفسور هاشم پسران معتقد است شرایط حمایت از افراد کم‌درآمد و آسیب‌پذیر در زمان کرونا باید فراهم شود؛ اما این حمایت تنها برعهده دولت نیست و همه مردم باید مشارکت داشته باشند. دولت نیز باید برنامه‌های خود را با شفافیت برای مردم توضیح دهد.

به گزارش «دنیای بورس»، وحید شقاقی شهری به روزنامه آرمان ملی می‌گوید: انتخاب ترامپ، از شدت رکود کاسته می‌شود و تصمیم و نتیجه‌گیری راحت‌تر است و با فرض تداوم شرایط فعلی، سرمایه‌گذاری افزایش خواهد یافت، (البته پیروزی ترامپ تورم را تشدید خواهد کرد) این دوگانگی‌ها در مقطع کنونی که انتخابات آمریکاست، اهمیت نتیجه آن را بالا می‌برد.

روزنامه آرمان ملی پنجشنبه ۱۵ آبان در گفت وگو با وحید شقاقی شهری اقتصاددان و استاد دانشگاه‌ می آورد: بازارهای مالی و دارایی ایران طی چند هفته گذشته، نسبت به اخبار سیاسی و در صدر آن انتخابات ایالات متحده، واکنش‌های متفاوتی را نشان داده است.

به گزارش «دنیای بورس»، معاونت بررسی‌های اقتصادی اتاق بازرگانی تهران گزارش اخیر بانک جهانی در مورد اقتصاد ایران را منتشر کرده است،  براساس این گزارش، همه‌گیری کووید -۱۹، اثر تحریم‌های اقتصادی و عدم توازن ساختاری موجود در اقتصاد ایران را تشدید کرده است. کاهش درآمدها، دولت را وادار به انتشار اوراق بدهی جدید و فروش دارایی‌ها در بازار سهام کرده و ریسک بازار مالی را افزایش داده است. کاهش ارزش پول ایران نیز تورم را تسریع کرده که عواقب منفی بر معیشت خانوارهای آسیب‌پذیر داشته است.

به گزارش «دنیای بورس»، دنیای‌اقتصاد نوشت: اقتصاد ایران در سال آینده بزرگ می‌شود یا کوچک؟ اقتصاد دنیا چطور؟ صندوق بین‌المللی پول در جدیدترین گزارش خود اعلام کرده است که اقتصاد ایران در سال آینده به میزان ۳/۲ درصد بزرگ‌تر خواهد شد. همچنین رشد اقتصادی جهان نیز در سال ۲۰۲۱ به رقم ۵/۲ درصد خواهد رسید. نکته قابل توجه این است که نسبت به گزارش قبلی این نهاد، چشم‌انداز رشد اقتصادی ایران در سال آینده ۰/۱ واحد درصد بهبود یافته است.

به گزارش «دنیای بورس»، دنیای‌اقتصاد نوشت: اقتصاد ایران در شش ماه گذشته دچار تحولات غیرمنتظره‌ای شده است. نقش کشور در بازار جهانی نفت تضعیف شده و به‌نظر نمی‌رسد به زودی بتوان به جایگاه گذشته بازگشت. از طرفی در نیمه اول سال‌جاری اندازه بازار سرمایه به حد غیرقابل‌تصوری رشد کرد.

بازارهای دارایی دیگر نیز رشد چشمگیری داشته‌اند و انتظارات تورمی به‌شدت افزایش یافته و اعتماد مردم به تصمیم‌گیران اقتصادی کاهش پیدا کرده است. در شرایط کنونی به‌نظر می‌رسد سیاستمداران نسبت به این تحولات به جمع‌بندی واحدی نرسیده‌اند. این وضعیت منجر به انتظارات تورمی شدیدی شده است.

به گزارش «دنیای بورس» به نقل از دنیای اقتصاد، اگر تحریم‌ها باز نمی‌گشت اقتصاد ایران تا سال ۱۴۰۰ چه کارنامه‌ای ثبت می‌کرد؟ یک تحقیق در سال ۱۳۹۶، به این سوال پاسخ داده است: اگر اقتصاد ایران تحت تحریم قرار نمی‌گرفت و سیاست‌های اقتصادی بر همان مدار قبل تحریم بود، رشد اقتصادی ۳ درصد را سالانه تا سال ۱۴۰۰ محقق می‌شد. حتی با اجرای برخی اصلاحات، رشد اقتصاد ایران به نرخ ۵ درصد می‌رسید که این عدد نیز جوابگوی نیاز بازار کار ایران نبود.

به گزارش «دنیای بورس» به نقل از عصرایران، وب سایت "رادیو سراسری آمریکا " (NPR) با طرح  این پرسش که چرا اقتصاد ایران علی‌رغم فشارهای شدید آمریکا از هم فرونپاشید، در گزارشی نظرات کارشناسان را در این باره جویا شده است.

از سال 2017 ، دولت ترامپ در تلاش برای محروم کردن حکومت ایران از منابع مالی و در قالب رویکرد "فشار حداکثری"، تحریم‌های چند لایه سختگیرانه‌ای را علیه ایران به مورد اجرا گذاشته است.

دنیای اقتصاد: پزشکی را تصور کنید که با یک بیمار مواجه می‌شود. بیمار مبتلا به بیماری سختی است. درمان هم سخت است اما غیرممکن نیست. پزشک می‌داند که پزشک دومی وجود دارد که می‌تواند این بیمار را درمان کند. اما او آگاهی دارد که پزشک دوم حاضر به درمان بیمار نیست. رسالت پزشک اول، به‌عنوان کسی که چندین سال در دانشگاه یاد گرفته چطور به درمان بیماری‌ها بپردازد، در چنین شرایطی چیست؟ آیا باید دست روی دست گذاشته و مایوسانه بیمار را جواب کند؟ یا نه، باید فکر کند، راجع به بیماری بیمار صحبت کند و امیدوارانه دنبال راه‌حل باشد؟