بسیاری از تولید کنندگان نفت شیل آمریکا در سال‌های گذشته سیاست تقسیم سود میان سرمایه گذاران را در پیش نگرفتند و مبالغ گزافی را برای افزایش سطح تولید هزینه کردند. اما از سال گذشته سهامداران این شرکت‌ها فشار خود را برای تغییر سیاست تقسیم سود شرکت ها و حرکت به سوی تقسیم حداکثری سود افزایش دادند. ذکر این نکته ضروری است که پس از سقوط قیمت نفت در سال 2014، بسیاری از این سرمایه گذاران متحمل زیان های قابل ذکری شدند و با احیای بازار در ماه های اخیر در تلاشند تا زیان های پیشین خود را جبران کنند.
در عین حال با رشد قیمت نفت از نیمه 2017 تاکنون و رسیدن قیمت این محصول به اوج 4 سال اخیر این فشار بیش از پیش افزایش یافته است. اما در این میان خروج سود نقدی از شرکت‌های نفت شیل آمریکا این واحدها را برای توسعه فعالیت‌های تولیدی خود در آینده با مشکل نقدینگی مواجه خواهد کرد. در صورت تداوم رشد قیمت نفت نیز باید گفت که هزینه فرصت توزیع سود در مقابل توسعه کسب وکار میتواند بسیار زیاد باشد.
اخیرا موسسه خدمات مالی Cowen در گزارشی از افزایش 10 درصدی مخارج طرح‌های توسعه از سوی 41 شرکت فعال در بخش نفت شیل آمریکا در بودجه سال 2018 این شرکت‌ها خبر داده است. بدین ترتیب می‌توان انتظار داشت حتی با وجود حرکت این شرکت‌ها به سوی سیاست تقسیم سود، باز هم سطح تولید نفت شیل امریکا در سال جاری افزایش خواهد یافت. اداره اطلاعات انرژی آمریکا نیز اخیرا در گزارشی پیش‌بینی کرده که تولید نفت این کشورتا پایان سال جاری به 11 میلیون تن خواهد رسید که بخش اعظمی از این میزان رشد از سوی بخش نفت شیل خواهد بود.
در این میان بسیاری از شرکت‌های نفت شیل آمریکا در بودجه سالانه خود رویکردی محافظه کارانه را برای برآورد قیمت نفت لحاظ کرده و قیمت این محصول را در سطح 50 تا 55 دلار در نظر گرفته‌اند. بدین ترتیب باید انتظار داشت در صورت تداوم رشد قیمت نفت در سال جاری و یا حتی تثبیت قیمت در سطوح کنونی، این شرکت‌ها با سودآوری مناسبی روبرو شوند و سرمایه‌گذاری در طرح‌های توسعه خود را بیش از پیش افزایش دهند که این امر نیز سطح تولید نفت شیل را باز هم تحریک خواهد کرد.
