افزایش همزمان هزینه‌های عمومی، اداری و تشکیلاتی با فروش شرکت یکی از عوامل کاهنده سود عملیاتی بود به نحوی که درصورت ثابت ماندن پیش‌بینی هزینه‌های عمومی 6 ماهه، سایپا میتوانست سود هر سهم خود در پایان سال را تا 124 ریال افزایش دهد. سهم ثابت 10 درصد از فروش به عنوان هزینه‌های عمومی در تمام صورت‌های مالی ملاحظه شده است و با افزایش میزان فروش باید این بخش هزینه را به عنوان جز لاینفک فروش لحاظ کرد.
از طرفی در گزارش 9 ماهه ارسالی، 95 درصد از سود عملیاتی شرکت پوشش داده شده‌است و این در حالیست که 64 درصد از فروش پیش‌بینی شده شرکت در این مدت محقق شده‌است. اما زمانی که به پوشش سود خالص شرکت نگاهی بیندازیم متوجه خواهیم شد که تنها 18 درصد (معادل 19 ریال) از سود 106 ریالی این شرکت تا پایان آذرماه محقق شده‌است. تاکید زیاد بر درآمد حاصل از سرمایه‌گذاری‌های شرکت در پیش‌بینی، عمده‌ترین علت این تفاوت فاحش در پیش‌بینی و عملکرد واقعی 9 ماهه است. (در انتظار بازگشایی «خساپا»)
طبق گزارش‌های ارسالی 9 ماهه، اگر سایپا بتواند روند عملیاتی خود را تا پایان سال ادامه دهد، با فرض تحقق درآمد حاصل از سرمایه‌گذاری‌ها و عدم افزایش هزینه‌های مالی؛ سود 164 ریالی برای هر سهم محقق کند. که البته با شرایط موجود این میزان سود به عنوان خوشبینانه‌ترین حالت عملکردی شرکت درنظر گرفته می‌شود که در شرایط خاص می‌تواند حتی به زیان پایان سال نیز منجر شود.
سایپا در حال حاضر با دو مشکل اساسی فروش سرمایه‌گذاری‌ها و توانایی رسیدن به بودجه فروش پیش‌بینی شده خود روبرو است و تنها نکته مثبت سایپا در فعایت‌های 9ماهه مربوط به افزایش حاشیه سود ناخالص و کارایی فروش نسبت به پیش‌بینی‌ها مربوط است. اما باید درنظر داشت که سودآوری یا زیاندهی سایپا منوط به تحقق درآمدهای غیرعملیاتی این شرکت است.
