به گزارش «دنیای بورس»، دنیای اقتصاد نوشت: رکود پاییزه معاملات شمش آلومینیوم در بورس کالای کشور ظرف دو هفته پایانی آذر ماه شکسته شد، هرچند همچنان متقاضیان قیمتی کمتر از نرخ پایه اعلامی را برای خرید طلب میکنند. در این میان اگرچه افت تقاضا پتانسیلی بالقوه برای کاهش بها محسوب میشود اما مقاومت بهای جهانی آلومینیوم در قیمتی نزدیک به ۲هزار دلار به ازای هر تن، اجازه چانهزنی بیشتر برای خرید شمش را به صنایع تکمیلی کشور نمیدهد.
افت ۶۶ درصدی تقاضای پاییزه آلومینیوم
بررسی روند معاملات انواع شمش آلومینیوم در رینگ معاملاتی بازار فیزیکی بورس کالا، از تغییر روند معاملات این محصول در این بازار ظرف پاییز امسال حکایت دارد.
متقاضیان خرید شمش آلومینیوم از بورس کالا که عمدتا تولیدکنندگان صنایع تکمیلی این بخش بهشمار میروند، از هفتههای ابتدایی امسال حضور پررنگی برای خرید شمش در بورس کالا داشتند بهگونهای که در اغلب هفتهها تقاضا نسبت به عرضه برتری داشت.
اما این روند در پاییز امسال تغییر کرد بهگونهای که از نیمه آبان امسال به شدت از میزان تقاضا برای خرید انواع شمش آلومینیوم در بازار فیزیکی بورس کالا کاسته شد.
دلایل متعددی در زمینه علت کاهش تقاضا برای خرید شمش آلومینوم از رینگ معاملاتی بورس کالا در پاییز مطرح است که تعدیل انتظارات تورمی یکی از مهمترین آنها بهشمار میرود.
خریداران انواع شمش و بیلت آلومینیومی در پاییز امسال تقاضایی برابر 54 هزار تن در رینگ معاملاتی بورس کالا به ثبت رساندند که این رقم نسبت به میزان تقاضای به ثبت رسیده توسط صنایع تکمیلی در تابستان امسال کاهش 66 درصدی داشت. برخلاف روند کاهشی تقاضا، میزان عرضه در رینگ معاملاتی بورس کالا افزایشی بود.
صنایع بالادستی در تابستان امسال برابر 82 هزار تن انواع شمش و بیلت آلومینیومی را در رینگ معاملاتی بورس کالا عرضه کرده بودند، میزان عرضه با افزایشی 10 درصدی به 90 هزار تن رسید.
وجود انتظارات تورمی در ماههای ابتدایی سال یکی از مهمترین دلایل حضور صنایع تکمیلی در رینگ معاملاتی بورس کالا و رقابت برای خرید شمش آلومینیوم که ماده اولیه خطوط تولید بهشمار میرود بود.
وجود انتظارات تورمی باعث میشود تا صنایع تکمیلی حاضر به رقابت برای خرید ماده اولیه باشند چرا که برآورد میکردند با تعویق خرید از سویی قیمت مواد اولیه افزایشی شود و از طرف دیگر شرایط تورمی امکان فروش محصول با نرخی بالاتر از قیمت فعلی را برای آنها به وجود میآورد.
رکود 7 هفتهای رینگ نقرهای شکسته شد
اما کاهشی شدن نرخ ارز در آبان ماه و تعدیل انتظارات تورمی مناسبات پیشین اغلب بازارهای کالایی را برهم زد. درواقع تولیدکنندگان صنایع تکمیلی با توجه به شرایط برآورد میکردند که بهای مواد اولیه در کشور کاهشی شده و از همین رو خریدهای خود از بورس کالا را به تعویق انداختند.
باتوجه به آنکه بهای پایه شمش آلومینیوم در بورس کالا بر مبنای 95 درصد میانگین قیمت هفتگی آلومینیوم در بورس فلزات لندن با احتساب نرخ نیمایی ارز تعیین میشود، کاهشی شدن بهای ارز میتواند قیمت پایه را تعدیل کند. همچنین نبود تقاضا از سوی خریداران، پتانسیلی بالقوه برای کاهش بهای پایه نسبت به قیمت محاسبه شده بهشمار میرود.
همین موضوع نیز باعث شد 7 هفته متوالی از 3 آبان تا 21 آذر ماه تقاضا برای خرید انواع شمش و بیلت آلومینیومی از رینگ معاملاتی بورس کالا در هر هفته به رقمی کمتر از هزار تن برسد؛ این در حالی بود که در گذشته رینگ معاملاتی بورس کالا در برخی هفتهها شاهد ثبت تقاضای 17 هزار تنی نیز بود.
شنیدهها حکایت از آن دارد که افت محسوس خرید انواع شمش و بیلت آلومینیوم از رینگ معاملاتی بورس کالا لزوما به معنی عدم خرید این محصول از سوی صنایع تکمیلی ظرف مدت 7 هفته آبان و آذر ماه نبود؛ بلکه بخشی از این افت تقاضا به دلیل رونق گرفتن معاملات خارج از بورس، با قیمتی کمتر از بهای پایه عرضه انواع شمش و بیلت آلومینیومی در بازار فیزیکی بورس کالا بود.
اگرچه فروش انواع شمش آلومینیوم در بورس کالا تنها براساس سهمیه بهینیاب انجام میشود اما در سهمیه بهینیاب تولیدکنندهنماهایی نیز حضور دارند که با داشتن سهمیه بهینیاب ماده اولیه از بورس کالا خریداری کرده و در ادامه در بازار آزاد به فروش میرسانند.
تعدیل انتظارات تورمی ظرف هفتههای گذشته باعث شد تا این بخش شروع به فروختن انواع شمش و بیلت آلومینیوم کمتر از نرخ عرضه در بورس کالا کند تا از اثرات کاهش بیشتر نرخ با افت نرخ ارز در کشور مصون بماند آنهم در شرایطی که در گذشته احتمالا با قیمتهایی کمتر خرید کرده و شاید بهای تمامشده پایینتری داشته باشند.
رکود سنگین معاملات شمش آلومینیوم در بازار فیزیکی بورس کالا در دو هفته پایانی پاییز شکسته شد. سیگنالهای بازار جهانی به بازار داخل را باید مهمترین عامل خروج نسبی این بازار از وضعیت رکودی تلقی کرد.
در هفته منتهی به 28 آذر صنایع بالادستی بالغ بر 15 هزار و 900 تن انواع شمش و بیلت آلومینیومی به بورس کالا آوردند که برای این حجم از محصول تقاضایی برابر 10 هزار و 500 تن به ثبت رسید.
میانگین بهای پایه عرضه این محصولات برابر 53 هزار و 800 تومان به ازای هر کیلوگرم بود؛ با توجه به آنکه بخشی از معاملات در بازار مچینگ و با قیمتی کمتر از بهای پایه عرضه منعقد شد، میانگین بهای پایه آلومینیوم در بازار فیزیکی بورس کالا به 53 هزار و 500 تومان به ازای هر کیلوگرم رسید.
رینگ معاملاتی بورس کالا در آخرین عرضه پاییز امسال در روز 30 آذر نیز شاهد عرضه حدود 7 هزار تن انواع شمش و بیلت آلومینیومی با قیمت 55 هزار و 400 تومان به ازای هر کیلوگرم بود؛ قیمت پایه عرضه در روز 30 آذر نسبت به عرضه قبل افزایشی 5/ 2 درصدی داشت.
افزایش بهای پایه باعث شد تا مجدد متقاضیان کمتری در رینگ معاملاتی بورس کالا حاضر شوند و در مجموع تقاضایی در حدود 2 هزار تن در این بازار به ثبت برسد که متقاضیان قیمتی کمتر از نرخ پایه را برای معاملات پیشنهاد داده و به این ترتیب میانگین بهای معامله شمش آلومینیوم در بازار فیزیکی بورس کالا در روز 31 آذر به 52 هزار و 900 تومان رسید.
کاهش جهانی بهای آلومینیوم، دوامی نخواهد داشت
افزایش بهای جهانی آلومینیوم عامل اصلی عدم کاهش بهای پایه این محصول در بازار داخل ظرف هفتههای گذشته در عین تعدیل انتظارات تورمی و افت نرخ ارز بوده است. از روزهای ابتدایی ماه نوامبر قیمت آلومینیوم در بازارهای جهانی رو به افزایش گذاشت به گونهای که در آخرین روز از نوامبر 2020 بهای هر کیلوگرم شمش آلومینیوم در بورس فلزات لندن از مرز 2 هزار دلار به ازای هر تن فراتر رفت که این رقم بیشترین نرخ این محصول پس از اکتبر 2018 بود.
در اغلب روزهای ماه دسامبر نیز آلومینیوم کف قیمت 2 هزار دلار به ازای هر تن را حفظ کرد. در این میان افزایش تقاضا برای آلومینیوم از سوی چین بهعنوان بزرگترین بازار مصرف این محصول مهمترین دلیل رشد قیمتی این محصول در بازارهای جهانی بوده است.
اگرچه در روزهای 21 و 22 دسامبر بهای شمش آلومینیوم در بورس فلزات لندن به کمتر از 2هزار دلار بهازای هر تن رسید اما خوشبینی به بهبود این بازار در میانمدت باعث شد تا مجدد بهای معامله آلومینیوم در بورس فلزات لندن سد 2هزار دلار را شکست و این محصول با قیمت 2022 دلار به ازای هر تن در روز 24 دسامبر معامله شد.
قیمت فروش سه ماه آتی آلومینیوم در بورس فلزات لندن حدود 3 دلار بیش از نرخ فروش نقدی بوده که این موضوع به مفهوم خوشبینی ناچیز بازارها نسبت به استمرار روند افزایشی قیمتها در میانمدت بهشمار میرود هرچند که چندان قدرتمند نیست.