دنیای بورس: عملکرد شرکت‌های سیمانی در فصل بهار یکدست و همسان نبود. برخی از این شرکت‌ها نتوانستند انتظارات از رشد سودآوری را برآورده کنند و برخی دیگر در پوشش سودآوری موفق و مطابق با انتظارات عمل کردند. نمادهایی همچون «سخوز» و «سخزر» توانستند بر مدار انتظارات حرکت کنند و نمادهایی همچون «ستران» همچنان در محدوده زیان‌آوری باقی ماندند.
با این حال این صنعت اتفاق مهمی را در اولین ماه تابستان تجربه کرده و آن صدور مجوز افزایش سقف مصوب نرخ‌های فروش است. این موضوع سبب شده تا گزارش تیر ماه قریب به یقین نمادهای سیمانی رشد محسوس نرخ‌های فروش را نسبت به 3 ماه ابتدایی سال به نمایش بگذارد.
در یک روند ساده، اگر فرض کنیم تمامی روند عملیات بهار این گروه با نرخ‌های تیر ماه تکرار شود، به این معنی که مقادیر تولید و فروش و همچنین هزینه‌های هر شرکت ثابت باشد می‌توان انتظار رشد قابل‌توجه سودآوری این شرکت‌ها را در فصول آینده داشت. به شکلی که می‌توان این گونه عنوان کرد که شرکتی همچون سیمان تهران نیز احتمالا به محدوده سودآوری وارد خواهد شد.
با این وجود مساله‌ای که مسلم دانستن فرض بالا را با شائبه مواجه می‌کند ضعف نسبی تولید اکثر شرکت‌های سیمانی در ماه تیر است. در واقع باید به این احتمال نیز پرداخت که رشد نرخ‌های سیمان باعث محدودتر شدن بازار شرکت‌های این گروه شده و آیا در پی این موضوع شاهد کاهش مقادیر تولید بوده‌ایم؟
همان‌گونه که جدول زیر نشان می‌دهد در 3 نماد «سخزر»، «سخوز» و «سهرمز» شاهد عملکرد قدرتمند تولید در ماه تیر بوده‌ایم و نکته جالب آن‌که هر 3 نماد مذکور به بازارهای صادراتی دسترسی دارند و این مساله که با رشد نرخ‌های فروش داخلی در فروش محصولات با مشکلی مواجه شوند در رابطه با آن‌ها کمتر صدق می‌کند.
نکته دیگری که باید در رابطه با صنعت سیمان به آن توجه داشت آن است که نرخ‌های فروش کلینکر صادراتی و سیمان داخلی در برخی شرکت‌ها کاملا نزدیک به هم است. در این شرایط می‌توان نتیجه گرفت که خام‌فروشی برای این دسته از نمادهای سیمانی رشد سودآوری را در پی خواهد داشت. چرا که کاهش هزینه‌های تولید رشد حاشیه سود عملیاتی را به دنبال خواهد داشت. در جدول زیر تولید سیمان و کلینکر به صورت تجمعی لحاظ شده و عملکرد شرکت‌ها بر اساس مجموع تولید و فروش قیاس شده است.
