تامین مالی جمعی، یکی از جدیدترین روش‌های تامین مالی در سطح جهان محسوب می‌شود که بر بستر اینترنت و از طریق سکو یا پلتفرم‌های طراحی شده جهت تامین مالی صورت می‌پذیرد؛ به‌طوری که هر متقاضی تامین مالی جمعی می‌تواند از طریق سکو یا پلتفرم طرح، ایده یا موضوع فعالیت خود را در چارچوب قوانین و مقررات تنظیم شده، اعلام کرده و با پذیرش معیارهای مشخص برای افشای اطلاعات مربوط به طرح یا ایده خود، در بازه زمانی معین، اقدام به تامین مالی عمومی کند.
به‌عنوان مثال، تهیه کننده یک فیلم به‌عنوان متقاضی تامین مالی، می‌تواند با مراجعه به عامل (سکوی تامین مالی جمعی) و عقد قرارداد تامین مالی جمعی، اقدام به تامین منابع مالی از طریق تامین مالی جمعی کند و پس از فروش فیلم تهیه شده، بازده حاصل از فروش فیلم را میان تامین کنندگان (سرمایه‌گذاران) به اندازه سهم آن‌ها از مشارکت، توزیع کند.
براساس دستورالعمل تامین مالی جمعی مصوب شورای عالی بورس، متقاضی از طریق انتشار گواهی شراکت که به صورت الکترونیکی منتشر می‌شود و از ثبت نزد سازمان معاف است، قادر است سقف 2 میلیارد تومان از طریق سکوهای تامین مالی جمعی، تامین مالی عمومی انجام دهد.
به گفته شاپور محمدی؛ رییس سازمان بورس و اوراق بهادار اخذ موافقت اصولی و همچنین مجوز فعالیت از طریق کارگروه ارزیابی شرکت فرابورس ایران صورت می‌گیرد و از مهمترین الزام‌های اعطای موافقت اصولی، نهاد مالی بودن یا عقد قرارداد با نهاد مالی از سوی شرکت‌های بیرونی (عاملین تامین مالی جمعی) است. اینکه کدام یک از نهادهای مالی قادرند اقدام به تامین مالی جمعی کنند متعاقبا اعلام می‌شود.
