در گزارش ارسالی، فروش شرکت در سه ماه پاییز نسبت به نیمه نخست سال جهشی 75 درصدی را نشان میدهد از طرفی سود ناخالص 5 برابر شدهاست. اما سود 19 میلیارد تومانی ساخته شده در طول 9 ماه در برابر هزینههای عمومی 67 میلیارد تومانی و هزینه 153 میلیارد تومانی در سرفصل سایر هزینههای عملیاتی؛ کاملا محو است. اما این تمام ماجرا نیست. هزینههای مالی مطابق انتظار و پیشبینی ابتدای سال در حال تحقق است. پوشش 81 درصدی هزینههای مالی سالانه در 9 ماه؛ موجب تحمیل فشار مضاعف 278 میلیارد تومانی به «خاور» در این مدت شدهاست. همه این مسائل در نهایت زیان 482 میلیارد تومانی در مدت یاد شده را درپی داشته که نشان از پیشی گرفتن 29 درصدی زیان شرکت از پیشبینیهای آخر سال است.
شرایط تولید و فروش این شرکت نسبت به نیمه نخست سال جهش چشمگیری داشته اما عملکرد فاجعه بار شرکت در 6 ماه ابتدایی سال نمیتواند مبنای محاسباتی درستی باشد. افزایش موجودی آماده برای فروش محصولات و توان بالقوه شرکت برای فروش این موجودی شاید تنها راه برون رفت «خاور» برای رسیدن به پیشبینی سالانه باشد. شرکت ایران خودرو دیزل با فرض تکرار عملکرد تولید پاییز در زمستان و فروش تمام محصولات تولیدی و موجودی آماده برای فروش؛ می تواند به سطح ریالی فروش پیشبینی شده برسد. اما باید این موضوع را درنظر داشت که حتی با این وجود شرکت به زیان 753 ریالی هر سهم تا پایان نائل میشود.