دنیای اقتصاد: تحریم‌های یکجانبه آمریکا علیه اقتصاد ایران درکنار نظام بانکی و صنایع مختلف، صنعت حمل و نقل را نیز هدف قرار داده است. صنعت هوایی از نخستین مواردی بود که پس از برجام، با خرید هواپیماهای مدرن به دنبال نوسازی ناوگان خود بود، اما بازگشت تحریم‌ها موانع متعددی را برای این سیاست رقم زده است.
در کنار صنعت حمل و نقل هوایی، حمل‌و‌نقل دریایی به رغم تصورات عموم برای اقتصاد ایران از اهمیت بسیار بیشتری برخوردار است. عمده واردات کشور از بنادر جنوب کشور انجام می‌شود و صادرات نفت ایران که مهم‌ترین منبع درآمد دولت محسوب می‌شود، نیز در تحریم‌های صنعت دریایی آسیب خواهد دید. ۸۰ درصد واردات دریایی کشور از طریق بندرعباس صورت می‌گیرد و در رتبه دوم نیز بندر امام قرار دارد. مابقی بندرهای جنوب کشور درصد‌های اندکی از واردات را به خود اختصاص داده‌اند.
با شروع تحریم‌ها در آبان ماه عملا بنادر بزرگ به دلیل تحریم‌ها با محدودیت‌هایی مواجه خواهند شد و به عقیده کارشناسان یکی از مهم‌ترین اقدامات دولت باید در راستای بهره‌‌برداری از بنادر کوچک باشد تا بتوان در کوتاه‌مدت از اثر تحریم‌ها کاست. از سوی دیگر در دور جدید تحریم‌های اقتصادی، راه‌حل‌های پیشین برای دور زدن تحریم‌ها، توسط دولت ترامپ به‌روزرسانی شده و سیاست‌های پیشین برای دور زدن تحریم‌ها در بسیاری از موارد دیگر کاربرد چندانی نخواهد داشت. از جمله آن می‌توان به عبور و مرور کشتی‌های تجاری ایرانی اشاره کرد.
بررسی ابعاد اقتصادی و حقوقی تاثیر تحریم‌های بر صنعت حمل و نقل را دنبال کنید:
ریسک‌های تجاری خارجی/ جعفر سیاره دانشیار
شرکت‌های مصون از فشار آمریکا/ محمدرضا میرمیران
فرصت‌ها در دوران تهدید/ مرضیه ناظم‌زاده