هپکو، این غول صنعت ماشینسازی صنعتی خاورمیانه، حالا افتاده بر خاک اراک، نفسهای آخرش را میکشد. یکی از کارگران میگوید: «سالن غذاخوری اینجا برای غذادادن به هشت هزار کارگر ساخته شده اما امروز تعطیل شده چون شرکت 700 کارگر دارد که کاری برای انجامدادنن ندارند».
هپکو چهار دهه ماشینآلات راهسازی تولید کرده اما حالا با خبر تلاش ناموفق کارگری برای خودکشی و مسدودکردن مسیر راهآهن شمال-جنوب توسط کارگران معترضش به صدر خبرها برگشته است. هپکو آنقدر قدمت دارد که رنگ شخصیتهای داستانش از خاکستری دنیای واقعی ما به سیاه و سپید قصهها پهلو بزند و 120 هکتار زمین در دل اراک را به صحنه نبرد قهرمانها و بَدمَنها تبدیل کند.
داستانی که از احمدینژاد و دولت خدمتگزارش تا بیژن زنگنه، وزیر اسبق و فعلی نفت در آن نقشی دارند و البته، نمونهای مثالزدنی از خصوصیسازی در ایران است. نمونهای که میتوان آن را سیاهترین خصوصیسازی تاریخ ایران دانست.
گزارش مبسوط روزنامه «شرق» را اینجا بخوانید.