نتیجه عملیات ذوب آهن در سال 94، 1100 میلیارد تومان زیان بود. در واقع این مجموعه مشمول ماده 141 و این بدین معناست که زیان انباشته ذوب آهن بیش از نصف سرمایه شرکت شد. مدیران ذوب آهن بر این باور مدعی‌اند: برای بهبود وضعیت مالی به سوی مدیریت هزینه‌ها گام برداشتند که به نظر نتایج آن را باید موکول به آینده کرد. در این میان سعید امیدقائمی؛ مدیر مالی ذوب آهن اصفهان در گفت‌وگو با «ایلنا» حتی از سود عملیاتی این شرکت در شش ماه نخست امسال خبر داده است.
قائمی همچنین دوباره در این خصوص می‌گوید: نکته دیگر آنکه کوره شماره یک تعطیل شد زیرا همین میزان تولید را می‌توان با کوره شماره 2 و 3 انجام داد. حتی الان که بازار چدن خوب شده، باز توانایی آن را دارد که با همین دو کوره نیاز بازار را تامین کند. حتی اگر مواد اولیه مرغوب وجود داشته باشد می‌توان با همین دو کوره، بالای سه میلیون تن تولید چدن داشت.
مدیرمالی ذوب آهن همچنین در خصوص پروژه‌ها تاکید می‌کند: یک‌سری پروژه‌ها از قبیل بیمبلنک و گوگرد زدایی و PCI که برای تولید محصول‌های جدید مانند ریل نیاز است، الان آماده بهره‌برداری است. این قبیل پروژه‌ها باعث کاهش هزینه‌های ذوب‌آهن شده است. از طرف دیگر با تاسیس شرکت پویش بازرگان و مالکیت 40 درصد سهام آن، ذوب آهن سعی کرد مدیریت بازار را در دست بگیرد. ضمن این که افزایش قیمت جهانی محصول‌های فولادی و تلاش برای صادرات موجب شد که مجموعه قیمت زیر 1100 تومان را به بالای 2000 تومان برسانند.
از دید مدیران ذوب آهن این شرکت زنده است و حتی اگر طرح توسعه نداشته باشد، تعمیرات بلندمدت و پرهزینه‌ای دارد. مدیر مالی ذوب آهن عنوان می‌کند: «ذوب» در قالب معاونت پشتیبانی و ساخت، قسمت‌های مختلف کارخانه که نیاز به پشتیبانی دارند را پوشش می‌دهد و در گام بعدی پروژه‌های بیرونی را از قبیل ساختمانی، جاده‌سازی و پل‌سازی تحویل می‌گیرد. در این راستا ذوب آهن اصفهان تبدیل به پیمانکار می‌شود؛ مثلا شرکت پویش درمان، بیمارستان ذوب آهن را مستقل کرد و اکنون هزینه و درآمد آن سر به سر است.
«ذوب» قصد دارد برای سایر شرکت‌ها نیز همین سیاست را دنبال کند و قرار است شرکت تارا بگین که در زمان تحویل زیان‌آور بود را به سود دهی برساند و امسال قرار است وارد فرابورس شودبه نظر می‌رسد پاسخ شرکت به این وضعیت، ایجاد ظرفیت‌های جدید و افزایش ظرفیت‌های موجود باشد.
سود در 6 ماهه نخست امسال
بر مبنای گزارشی که مدیران «ذوب» ارائه داده‌اند: مسیری که ذوب آهن در 18 ماه گذشته سپری کرد سبب شد زیان 1100 میلیارد تومانی را در 6 ماهه اول سال 96 به عدد 118 میلیارد برساند؛ به طوری که زیان انباشته ذوب الان 60 درصد سرمایه است و عملا در شش ماه نخست امسال سود عملیاتی دارد.
قائمی در این باره نیز عنوان می‌کند: هیچ شرکتی وجود ندارد که در این مدت 90 درصد زیان را پوشش داده باشد. مضافا اینکه به احتمال زیاد تا پایان امسال، ذوب آهن سود خالص خواهد داشت اما متاسفانه هزینه‌های مالی زیادی دارد که ناشی از 3 هزار میلیارد تومان تسهیلاتی است که بعضا با بهره‌های 28 و حتی جرایم 34 درصدی در سنوات قبل اخذ شد. هر چند در سال جاری با تلاش‌های صورت گرفته متوسط نرخ هزینه‌ها کاهش یافت.
مدیران ذوب بر این باورند که بخش عمده مشکلات را مدیریت کردند و آن را به 18 درصد رساندند و توانست با مصوبه‌ای که از کارگروه تسهیل موانع تولید گرفت، برای تسویه حساب تسهیلات یک سال تنفس بگیرید و در پنج سال پرداخت کند. امروز برنامه‌ریزی لازم جهت بازپرداخت اقساط وام‌ها در سال 97 صورت گرفت و البته به گفته مدیران هیچ مشکلی در بازپرداخت آن وجود ندارد. هر چند اگر محدودیت‌های بین‌المللی نبود می‌توان از تسهیلات مالی خارجی بهره برد که به صرفه است.
ذوب آهن برای اصلاح ساختار ترازنامه مصوبه‌ای از هیات وزیران برای تهاتر 760 میلیارد تومان بدهی به سازمان‌های دولتی در مقابل طلب تامین اجتماعی گرفت که تا الان 409 میلیارد تومان آن از محل بدهی‌های مالیاتی انجام شد.
ذوب آهن بدهی مالیاتی ندارد؟
براساس همین گزارش‌ها است که مدیران ذوب آهن در حال حاضر هیچ بدهی مالیاتی ندارند. به همین دلیل است که ذوب آهن به دنبال افزایش سرمایه است. پیش فرض این است که بقیه 44 درصد سهامدار ذوب آهن حق تقدم خود را برای افزایش سرمایه واریز کنند و اگر قیمت سهام زیر قیمت ریسک باشد این رغبت را از دست خواهند داد. بر مبنای این پیش‌فرض‌ها ذوب آهن پس باید اول قیمت سهام را بالای صد تومان برساند که الان 95 تومان است که اگر به 100 تومان برسد، پیش‌بینی می‌شود در بازار تا 115 تومان می‌رسد.
ذوب آهن امیدوار است بلافاصله افزایش سرمایه بدهد و 300 میلیارد تومان نقدینگی وارد مجموعه کند که به سمت تقویت تولید خواهد رفت. «ذوب» البته از دو محل آورده سهامداران و محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها برای افزایش سرمایه برنامه دارد.