این در شرایطی است که به‌نظر می‌رسد مشکلات و اختلاف‌نظرهای داخلی، دلیل اصلی اجرا نشدن قرارداد رنو بوده و خودروساز فرانسوی به نوبه خود از آمادگی لازم برای آغاز فعالیت جدید در ایران برخوردار است. در این بین اما یکی از چالش‌های اصلی، مشخص نبودن محل تولید محصول‌های جدید رنو در کشور است.
هرچند پیش‌تر اعلام شده بود «سایت بن‌رو» (سایتی که در شهرستان ساوه قرار دارد و متعلق به سایپاست)، میزبان محصول‌های جدید رنو در کشور خواهد بود، با این حال به‌نظر می‌رسد با توجه به مخالفت مسوولان سایپا، واگذاری این سایت به رنویی‌ها تقریبا منتفی شده و آن‌ها باید به‌دنبال مکان دیگری برای اجرای قرارداد همکاری مشترک خود با ایدرو بگردند.
بنابراین فعلا خط تولید مجهز (به‌عنوان اصلی‌ترین زیرساخت لازم برای کلید خوردن قرارداد رنو)، فراهم نیست و طبعا تا این مساله حل نشود، نمی‌توان انتظار داشت قرارداد موردنظر وارد فاز اجرایی شود.
جدا از این مساله، مشکل دیگر به برخی سنگ‌اندازی‌ها و مخالفت‌ها با قرارداد رنو برمی‌گردد؛ به‌نحوی‌که برخی با محور قرار دادن عباراتی مانند «منافع ملی»، به‌دنبال تاخیر در اجرای این قرارداد و حتی لغو آن هستند. مجموعه این مسائل سبب شده قرارداد رنو سرنوشتی نامشخص پیدا کند، به‌نحوی‌که احتمال می‌رود اتفاقات ناگوار ۱۰ سال پیش، باز هم برای رنو و شریک ایرانی‌اش به‌نوعی تکرار شود.
در آن دوران نیز که رنو و خودروسازان ایرانی قرارداد پلت‌فرم مشترک X۹۰ را امضا کرده بودند، مجموعه حواشی و اتفاقاتی رخ داد که سبب شد قرارداد موردنظر با تاخیر فراوان اجرا و بخشی از اهداف مهم آن تحقق نیابد.