جولیان لی، استراتژیست نفتی بلومبرگ درباره تصمیم اوپک برای کاهش تولیدات این‌گونه می‌نویسد: هرچند توافق سازمان کشورهای صادرکننده نفت (OPEC) اقدامی بزرگ و قابل ستایش است، اما تهدیدهای جدی درباره اثرگذاری آن وجود دارد.
عده‌ای عدم تعهد صادرکنندگان نفتی به توافق انجام شده را یکی از نگرانی‌های اصلی برای بهبود بازار نفت عنوان می‌کنند. گروهی نیز به بازگشت تولیدکنندگان شیل پس از رشد احتمالی قیمت‌ها اشاره می‌کنند، اما شاید مهم‌تر از این عامل بیرونی، دو عضو آفریقایی داخل اوپک یعنی نیجریه و لیبی باشند.
حتی اگر فرض کنیم تمام اعضای اوپک به تعهدات خود عمل کنند و یک میلیون و 166 هزار بشکه از تولیدات روزانه آنها کاهش یابد. با توجه به عدم تعیین سقف تولید برای نیجریه و لیبی و بنا به اظهارات مقامات این کشورها، آنها می‌توانند در سال 2017 تقریبا همه این کاهش را با افزایش تولیدات خود جبران کنند.
بر اساس برآوردها، لیبی در ماه نوامبر حدود 600 هزار بشکه در روز تولید داشته که به گفته شرکت ملی نفت این کشور، آنها تولیدات را به 900 هزار بشکه در روز تا پایان سال جاری میلادی و به 1/1 میلیون بشکه در سال 2017 می‌رسانند. نیجریه نیز در ماه اکتبر 1/628 میلیون بشکه در روز تولید داشته است که به گفته وزیر نفت این کشور، تولیدات آنها به 1/95 میلیون بشکه در روز رسیده و امیدوارند این رقم به 2/2 میلیون بشکه در روز در آینده برسد.
در این صورت تقریبا تمام 1/2 میلیون بشکه‌ای که قرار است اوپک طبق توافق وین کاهش دهد، توسط این دو تولیدکننده جبران خواهد شد. هرچند درگیری‌های داخلی در کشورهای نیجریه و لیبی تا کنون اجازه چنین رشد تولیدی را نداده است، اما بازار نفت نسبت به این مساله باید هشیار باشد.
