نشانهها از افزایش قیمتها
- شکور علیشاهی | تحلیلگر بازار سرمایه
شتاب کاهش قیمتها در شرکتهای حاضر در بورس اوراق بهادار کم شده است. بهطوری که در هفته گذشته با کاهش اندک، از یک میلیون و ۲۲۲ هزار واحد به محدوده یک میلیون و ۲۱۰ هزار واحد رسید.
در هفته گذشته شاخص کل بعد از برخورد به محدوده حمایتی یک میلیون و ۱۳۰ هزار واحد و واکنش مثبت به آن، تا محدودههای یک میلیون و ۲۲۵ هزار واحد افزایش داشت. طی این افزایش قیمتها، خط روند نزولی کوتاهمدت به سمت بالا شکسته شد که میتواند یکی از نشانههای شروع اصلاح در روند نزولی باشد.
این اتفاق توجه معاملهگران و تحلیلگران را به بازار جلب کرد و آنها با حساسیت بیشتری به اتفاقات هفته آینده نگاه خواهند کرد. نشانههایی از احتمال ادامه افزایش قیمتها وجود دارد، حضور شاخص در بالای دو میانگین متحرک ۱۵۰ و ۲۰۰ روزه میتواند نقطه اتکایی برای معاملهگران ریسکپذیر باشد تا با مبنا قرار دادن آن، به همراه شکسته شدن خط روند نزولی کوتاهمدت، آماده ورود به بازار در هفته آینده باشند.
افراد ریسکگریز فعلا اعتمادی به افزایش قیمتهای اخیر ندارند و حضور شاخص در پایین میانگینهای متحرک ۱۰۰ و ۵۰ روزه میتواند یکی از دلایل آنها برای این عدماعتماد باشد.
میانگین متحرک بهعنوان یکی از متداولترین و پرکاربردترین اندیکاتورهای تکنیکال، پایه و اساس بسیاری از تحلیلهای تکنیکال است. به بیان ساده میتوان گفت این اندیکاتور میانگینی از دادههای اصلی روزانه (معمولا قیمت آخرین معامله) است. میانگینهای متحرک یک ابزار تعقیبکننده محسوب میشوند و نمیتوان از آنها برای پیشبینی حرکات قیمت استفاده کرد، چون این اندیکاتور دنبالهروی اطلاعات هستند. بهوسیله میانگینهای متحرک نمیتوان از بازار جلو زد.
با توجه به حضور در نزدیکی منطقه اشباع فروش که بعد از چند روز متوالی کاهش قیمت در آن قرار میگیریم، احتمال اصلاح در روند نزولی در هفته آینده زیاد بهنظر میرسد. در مرحله اول از سناریوی افزایشی شاخص کل باید محدوده خط روند نزولی میانمدت را به سمت بالا بشکند، در این پرده سطح یک میلیون و ۲۵۰ هزار واحد میتواند بهعنوان مقاومت نقش بازی کند و برای افزایش بیشتر قیمتها مشکلاتی ایجاد خواهد کرد.
اگر رشد قیمتها با شتاب زیادی اتفاق بیفتد، محدوده یک میلیون و ۳۰۰ هزار واحد در این فاز، نقش مقاومتی دارد، در غیر این صورت، محدوده بیان شده در پرده دوم از افزایش قیمتها با هدف یک میلیون و ۳۶۵ هزار واحد، ممکن است بهعنوان مقاومت ظاهر شود.
فعلا احتمال وقوع پرده دوم از سناریوی افزایشی کم بهنظر میرسد ولی شکل تغییرات قیمت برای رسیدن و عبور از خط روند نزولی میانمدت بسیار مهم است.
به هر ترتیب در پرده سوم افزایش قیمتها، شاخص به دنبال رسیدن به محدوده یک میلیون و ۶۰۰ هزار واحد است. دو محدوده مقاومتی یک میلیون و ۴۵۰ هزار واحد و یک میلیون و ۵۰۰ هزار واحد، میتوانند مانع تکمیل این فاز شوند. مناطق مقاومتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا عرضهکنندگان سهام زیاد میشوند و ممکن است نقطه پایان روند صعودی یا افزایش قیمتها باشند.
تا زمانی که نشانههایی مثل شکسته شدن خط روند نزولی کوتاهمدت و میانمدت دیده نشود، نمیتوان گفت حرکت نزولی شاخص کل به پایان رسیده است. بنابراین هنوز کاهش تا سطح یک میلیون و صد هزار واحد در مرحله اول و بعد از آن عبور از حمایت یک میلیون و ۵۰ هزار واحد و رسیدن به منطقه یک میلیون واحد دور از دسترس نیست و ممکن است شاخص بعد از یک حرکت اصلاحی، به سمت این محدودهها حرکت کند.
در یکی از بدترین سناریوها، احتمال دارد شاخص تا سطوح پایینتر از یک میلیون واحد، مثلا ۹۲۰ هزار واحد ریزش داشته باشد. مناطق حمایتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا تقاضاکنندگان سهام زیاد میشوند و ممکن است نقطه پایان روند نزولی یا کاهش قیمتها باشند.
صعود دوباره اما دردسرساز
- مهدی طیبی | تحلیلگر بازار سرمایه
شاخص کل در فاز آخر ریزش خود بهدلیل ترس و بیاعتمادی بیش از اندازه سهامداران و بیشواکنشی نسبت به ریسکهای بازار و تشکیل غیرمنتظره صفهای فروش آن هم بعد از آن ریزشهای سنگین، توانست کفی پایینتر از کف قبلی در محدوده یکمیلیون و ۱۳۰ هزار واحد به ثبت برساند و در واقع ۵/ ۶درصد از کف قبلی خود که یک میلیون و ۲۱۰ هزار واحد بود، پایینتر رفت.
باید بگویم به لحاظ تکنیکالی خیلی هم بد نشد؛ چراکه واگرایی مثبت خوبی در فاصله زمانی ۴۸ روز معاملاتی شکل گرفت. به این معنا که قیمت کف پایینتری به ثبت رساند؛ اندیکاتور شاخص قدرت نسبی، کف همتراز با کف قبلی و اندیکاتور میانگین متحرک همگرا واگرا، کفی بالاتر از مرتبه قبل بود که این هر سه با خطوط سبز رنگ روی نمودار نشان داده شده است.
مفهوم این واگرایی مثبت، تضعیف جبهه فروشندگان و ناتوانی بازار از به ثبت رساندن کف پایینتر حداقل در برهه زمانی فعلی است. با تجمیع مولفههای نموداری و تامل در مولفههای بنیادین تاثیرگذار بر بازار همانند گزارشهای فصلی و نرخ ارز و قیمتهای جهانی میتوان شانس صعود را بیشتر از افت مجدد دانست. صعودی که البته بسیار مشکل و پرفراز و نشیب خواهد بود.
اگر فرض کنیم که بازار کف خود را پس از ریزشهای ۶۰ تا ۸۰درصدی شناسایی کرده است، در گام نخست شاخص توانست با رشد ۱۲۱هزار واحدی، تا یکمیلیون و ۲۵۱هزار واحد پیشروی کند و حال پس از اصلاح نیمی از این گام صعودی، در گام بعدی میتوان به اعداد بالاتری فکر کرد.
تراز ۵۰ درصد تا ۸/ ۶۱درصد فیبو ریتریسمنت از فاز آخر ریزش در محدوده یکمیلیون و ۳۳۵هزار تا یکمیلیون و ۳۸۰هزار واحدی میتواند هدف بعدی شاخص در گام دوم باشد. قرار گرفتن میانگین متحرک ۵۰ روزه که از قبل نقش حمایتی و مقاومتی برای شاخص داشته است گذر از آن محدوده را دشوار میسازد.