محمد نوربخش| تحلیلگر بازار سرمایه
بر مبنای لایحه بودجه 99 درآمد نفتی دولت حدودا 48 هزار میلیارد تومان دیده شده و درآمد فروش دارایی های دولت که عمدتا سهام شرکتهای دولتی هست حدود 50 هزار میلیارد دیده شده است که در مجموع رقم 98 هزار میلیارد تومان تحت عنوان واگذاری دارایی سرمایه ای را تشکیل میدهد. همین که دولت بتواند این مقدار دارایی بفروشد، خودش جای سوال هست.
از طرفی بنظر میرسد دولت با فروش حوالی 500 هزار بشکه نفت در روز با قیمت 55 دلار بتواند سال بعد حداکثر 10 میلیارد دلار درآمد نفتی داشته باشد که از این مقدار 14.5 درصد یعنی حدود 1.5 میلیارد دلار آن سهم شرکت ملی نفت هست. بنابراین دولت حوالی 8.5 میلیارد دلار درآمد نفتی دارد که میخواهد این مقدار را به کالاهای اساسی ارز 4200 تومانی بدهد!
بنابراین درآمد نفتی دولت چیزی حدود 35 هزار میلیارد تومان خواهد بود که با صادرات گاز به حوالی 40 هزار میلیاردتومان میرسد. درآمدهای مالیاتی دولت هم 195 هزار میلیارد تومان دیده شده که خود این بند هم جزییاتی دارد.
دولت پیش بینی کرده که حدود 125 هزار میلیارد تومان را از طریق استقراض بدست بیاورد (واگذاری دارایی های مالی) که از این مقدار که به دست میاورد 47 هزار میلیارد تومان را برای بازپرداخت اصل تامین مالی های قبلی استفاده میکند (تملک دارایی های مالی). همچنین دولت پیش بینی کرده 30 هزار میلیارد تومان از صندوق توسعه ملی برداشت کند! که خب این موضوع جنجالی خواهد بود.
این را در نظر بگیریم که برداشت از صندوق توسعه ملی در صورتی که منابع ارزی صندوق توسعه ملی که در خارج از کشور نگهداری میشود، امکان جابجایی را نداشته باشه موجب افزایش پایه پولی میشود و با استقراض از بانک مرکزی تفاوتی نداره و موجب افزایش حجم نقدینگی و در نهایت تورم میشود.
50 هزار میلیارد تومان فروش دارایی های دولت دیده شده است که خب بعید بنظر میرسد محقق بشود. 30 هزار میلیارد تومان برداشت از صندوق توسعه ملی دیده شده که خب این در شرایط کنونی همان استقراض از بانک مرکزی هست (به دلیل عدم توانایی برداشت از حسابهای خارجی صندوق توسعه). هزینه های جاری رشدی کمتر از واقع داشته که این خودش منجر به تعدیل بودجه در نیمه سال بعد خواهد شد مثل سال 98.
