سنا: رضا سلطان زاده با اشاره به اینکه دوئال لیستینگ یکی از روش های مرسوم سرمایه گذاران خارجی هنگام بروز مشکل در کشورهای مبداء، است، گفت: در دنیا ابزارهایی تحت عنوان GDR خلق می‌شود که دارایی آن‌ها فقط سهام یک شرکت مشخص در کشور مبدا است. به عبارتی شرکت نیستند بلکه ابزار کاغذی هستند که فقط یک سهم در آن معامله می شود. این امکان در بورس لندن و لوکزامبورگ درحال بررسی است.
به گفته وی از این طریق به راحتی می توان سرمایه گذارهای خارجی ها را وارد معامله ارزی در سهام یک شرکت کرد. به عنوان مثال پتروشیمی خلیج فارس ( که با ارزش روز بازار 22.6 هزار میلیارد تومانی بزرگترین شرکت بورس ایران است ) به دنبال تحقق آن در بورس لوکزامبورگ است تا سهام آن به قیمت ارزی ( پوند- دلار) برابر با قیمت ریالی در این بورس معامله شود. در این میان چند شرکت هم تلاش هایی کردند اما این کار خیلی مشکل است چون در گام اول شرکت‌های تامین سرمایه باید یک GDR خلق کنند که این ابزار زیر نظر نهاد ناظر باید شکل گیرد.
این کارشناس بازارهای مالی تاکید کرد: پس از خلق GDR ها باید صورت های مالی شرکت های ایرانی در بورس مقصد مورد پذیرش قرار گیرد اما در این مسیر مانع جدی منطبق نبودن صورت های مالی شرکت ها با استانداردهای IFRS وجود دارد. بنابراین بایدIFRS را عملی کرد. چون سرمایه گذاران خارجی سود و زیان و ترازنامه های شرکت های ایرانی را قبول نمی کنند.