به گزارش «دنیای بورس» به نقل از ایرنا، استانداردهای سازمان بینالمللی دریانوردی از سال ۲۰۲۰ یعنی تا چند روز دیگر تغییر میکند و سوخت کشتیها دیگر نمیتواند درصد بالای گوگرد را داشته باشد و باید از ۳.۵ درصد فعلی به کمتر از ۰.۵ درصد کاهش پیدا کند. این کار که با هدف کاهش انتشار گازهای آلاینده انجام میشود، موانع جدی دارد که مهمترین آن را میتوان نبود زیرساخت لازم برای تولید نفت کوره کمسولفور دانست.
قرار است نفت کوره دارای سولفور اندک یا همان LSFO جای تقاضا برای نفت کوره با سولفور بالا یا HSFO را بگیرد اما صنعت کشتیرانی ۳.۵ میلیون بشکه در روز HSFO مصرف میکند و پالایشگاهها در سراسر جهان قرار است تنها ۱.۵ میلیون بشکه در روز سوخت VLSFO تولید کنند. بنابراین همچنان تولید نفت کوره کم سولفور ۲ میلیون بشکه در روز کمتر از تقاضا خواهد بود و این باعث میشود همچنان تقاضا برای HSFO از سوی کشتیهایی که سیستم حذف سولفور از خروجی موتور را نصب کردهاند وجود داشته باشد.
از همین رو استانداردهای سوخت جدید شوکی را در سراسر زنجیره تامین صنعت کشتیرانی از تولیدکنندگان نفت خام گرفته تا پالایشگاهها و معاملهگران و مصرف کنندگان نهایی کالاهای حمل شده توسط کشتیها طنین انداز خواهد کرد. بنابراین باید منتظر کاهش تقاضا برای نفتهای سنگین و ترش در جهان باشیم زیرا تولید فرآوردههای با گوگرد پایین با نفت سبک و شیرین آسانتر است و این موضوع بر بازار نفت کشورهای خاورمیانه که بیشترین تولیدات نفت انها ترش و سنگین است میتواند اثرگذار باشد.
از سوی دیگر از آنجا که نفت کوره تولید شده در این کشورها با گوگرد بالا، دیگر خریدار نخواهد داشت، این موضوع میتواند بر صنعت پالایش این کشورها نیز اثرگذار باشد زیرا از یک سو امکان تغییر سریع در فرآیند پالایش وجود ندارد و از سوی دیگر نمیتوان نفت کوره تولید شده را ذخیره کرد. از همین رو ممکن است کل فرآیند پالایش با کاهش تولید روبرو شود و تولید سایر فرآورده ها مانند بنزین و گازوئیل نیز تحت تاثیر قرار بگیرد.
ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. بیشترین تولید نفت ایران سنگین و ترش است و پالایشگاههای نفت این کشور نیز بر اساس همین نفت طراحی شدهاند. ایران در سالهای اخیر با اجرای طرحهای بهبود کیفیت تولید فرآوردههای نفتی تلاش کرده تا گوگرد موجود در بنزین و گازوییل را به حداقل برساند اما در مورد نفت کوره همچنان مشکلاتی وجود دارد.
حمید قاسمی ده چشمه قائم مقام مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی در این خصوص به ایرنا گفت: اگر سوخت مورد نیاز گازوئیل باشد، امکان تولید گازوییل با گوگرد ۱۰ پی پی ام وجود دارد و میتوانیم بدون مشکلی سوخت مورد نیاز شناورها را تامین کنیم. البته تولید نفت کوره با گوگرد درصد پایین نیازمند اصلاحاتی در فرآیند پالایش است.
این عوامل باعث شده صنعت پالایش با دردسر جدیدی روبرو باشد زیرا در عین حال که تولید را باید بصورت مستمر ادامه دهد باید راه حلی برای تولید نفت کوره با گوگرد بالا پیدا و سوخت مورد نیاز کشتیها را نیز تامین کند.
اگرچه مشکل صنعت پالایش در مورد مازاد تولید نفت کوره با گوگرد بالا همچنان وجود دارد اما علیرضا صادق آبادی مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی درباره تامین نفت کوره کم سولفور (۰.۵ درصد ) برای کشتیها از سال ۲۰۲۰ بر اساس استانداردهای IMO گفته، هیچ مشکلی در تامین این سوخت نداریم و در داخل تولید میکنیم. به این ترتیب ایران تنها تولیدکننده نفت کوره کم سولفور در خاورمیانه است.
وی افزود: طبق قوانین موجود اگر کشتیها تلاش کنند تا سوخت کم سولفور استفاده کنند اما موفق به دریافت و خرید آن نشوند، IMO جریمه ای برای آنها در نظر نمیگیرد.
در خصوص مشکل مازاد تولید نفت کوره نیز بر اساس استانداردهای جهانی، کشتیها می توانند از سیستمهای نصب شده برای حذف سولفور از گازهای خروجی منتشره استفاده کنند و همچنان از نفت کوره سولفور بالا بهره ببرند. اما این موضوع نیز موقتی خواهد بود و تا دیر نشده باید فکری به حال تغییر ساختار و اصلاح فرآیند پالایشی در داخل باشیم در غیر این صورت، گوگرد به دردسر تازهای برای صنعت پالایش تبدیل خواهد شد.