متال بولتن: فشار هزینه‌ای عاملی بود که در ماه گذشته میلادی باز هم به افزایش قیمت محصولات فولادی منجر شد و همزمان نیز حاشیه سود فولاد سازان را کاهش داد.
بر اساس محاسبات متال بولتن، فاصله میان قیمت محصولات فولادی از جمله نورد گرم و میلگرد با هزینه مواد اولیه تولید این محصولات باز هم کاهش یافته و فولاد سازان را تحت فشار قرار داده است. در اوایل نوامبر با انتظار گزارشی از سوی اتحادیه آهن وفولاد چین مشخص شد که تحت تاثیر افزایش قیمت مواد اولیه، سود خالص فولادسازان عضو این نهاد به میزان ملایمی در فاصله زمانی آگوست تا سپتامبر کاهش یافته است. بر این اساس سود هر تن محصولات پایه فولادی در ماه سپتامبر تنها 11 دلار بوده واین در حالی است که مسلما فاصله قیمت محصولات فولادی با هزینه مواد اولیه تحت تاثیر افزایش قیمت این مواد باز هم در ماه نوامبر کاهش یافته است.
در این میان فشار مذکور در محصولات نیمه نهایی فولادی حتی بیشتر بوده است. فولاد سازان برای جلوگیری از زیان به سوی محصولات فولادی با افرزش افزوده بالا حرکت کرده‌اند چرا که حاشیه سود محصولاتی مانند نورد سرد و صفحات فولادی کالوانیزه در حال رشد بوده است.
این روابط متغیر نشان می‌دهد که تغییرات صورت گرفته در پویایی عرضه و تقاضای هر محصول فولادی تاثیر شایانی را بر قیمت گذاری محصولات خواهد داشت. برای مثال بالا رفتن قیمت نورد سد در پاسخ به رشد تقاضا برای این محصول از سوی بخشهای تولیدی به ویژه خودروسازی و لوازم خانگی از جمله تولیدکنندگان ماشین‌های لباسشویی و ظرفشویی بوده و در عین حال محصولات فولادی ساختمانی تحت تاثیر افت پاییزه تقاضا از سوی بخش ساخت و ساز عملکرد قیمتی ضعیف‌تری را تجربه کرده‌اند.
با نگاه به ماه‌های پیش رو و با در نظر گرفتن احتمال کاهش سرعت رشد صنعتی چین، انتظار نمی‌رود که تقاضا برای محصولات فولادی در سطوح کنونی پابرجا بماند و تحت این شرایط توانایی فولادسازان در زمینه افزایش قیمت بیشتر به پویایی سمت عرضه بستگی خواهد داشت.
در این میان سوال اصلی پیش روی مشتریان اروپایی و آمریکایی محصولات فولادی این است که آیا نشانه‌های وضعیت نامناسب پیش روی بازار فولاد به بازارهای آنان نیز سرایت خواهد کرد و روند رو به رشد قیمت را مختل خواهد نمود یا خیر. تولیدکنندگان اروپایی به ویژه در جنوب این قاره در حال حاضر نسبت به این موضوع شک داشته و کماکان موضع تهاجمی را در برابر مشتریان در پیش گرفته‌اند. برای مثال شرکت‌های آرسلورمیتال و تیسنکروپ قیمت‌های پیشنهادی خود برای فصل ابتدایی سال آینده را به ترتیب در سطح 560 و 600 دلار در نظر گرفته‌اند و این در حالی است که هدف‌گذاری قیمتی این شرکت‌ها که در ماه گذشته منتشر شده بود در سطح 480 دلار قرار داشت. این در حالی است که تحلیلگران متال بولتن به اندازه این شرکت‌ها نسبت به رو به رشد بودن بازار فولاد و دستیابی به این اهداف قیمتی خوشبین نیستند.