تشکیل روند نزولی کوتاه‌مدت
- شکورعلیشاهی | تحلیلگر بازار سرمایه
شاخص کل بورس اوراق بهادار طی ۷ روز کاری گذشته با حدود ۶/ ۹درصد کاهش از محدوده یک میلیون و ۴۳۷ هزار واحد به محدوده یک میلیون و ۳۱۰ هزار واحد رسید. مهم‌ترین اتفاق در چند روز کاری گذشته شکسته شدن محدوده یک میلیون و ۳۶۵ هزار واحد به سمت پایین و در پی آن تشکیل روند نزولی کوتاه‌مدت و ادامه روند نزولی میان‌مدت بود.
در هفته آینده احتمال ادامه کاهش قیمت‌ها در قالب پرده اول از سناریوی کاهشی و با هدف یک میلیون و ۲۱۰ هزار واحد وجود دارد. البته با برخورد به این محدوده قیمتی یا حتی از محدوده‌های یک میلیون و ۳۰۰ هزار واحد، می‌توان امید به بازگشت به مدار صعودی را داشت.
با توجه به شرایط بازار و عرضه‌های هیجانی ادامه ریزش قیمت‌ها در قالب پرده دوم و سوم، دیگر دور از دسترس نیست. با عرضه‌های هیجانی، پرده دوم از سناریوی کاهشی آغاز می‌شود. در این مرحله شاخص کل ممکن است تا سطوح یک میلیون واحد نیز ریزش داشته باشد که محدوده‌های حمایتی بسیار قدرتمندی از جمله یک میلیون و ۱۰۰ هزار واحد و یک میلیون و ۵۰ هزار واحد، می‌توانند از رسیدن به این هدف جلوگیری کنند.
پرده سوم از سناریوی کاهشی به سطوح کمتر از یک میلیون واحد برای شاخص می‌پردازد که فعلا نمی‌توان در مورد آن اظهار نظر کرد.
مناطق حمایتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا تقاضا‌کنندگان سهام زیاد می‌شوند و ممکن است نقطه پایان روند نزولی و کاهش قیمت‌ها باشند. از طرفی سطوحی که به‌عنوان هدف قیمتی، در روند نزولی معرفی می‌شوند، مناطقی هستند که در آن معامله‌گران بلند‌مدت بازار در سهم حضور دارند و اکثر سفته‌بازان در این نقطه از سهم خارج شده‌اند، بنابراین در این محدوده‌ها علاوه بر احتمال تقاضای زیاد، ممکن است عرضه‌کننده سهام نیز از فروش اجتناب کرده و به نوعی در منطقه اشباع فروش که بعد از چند روز تقریبا متوالی کاهش قیمت در آن قرار می‌گیریم، حضور داریم.
همین موضوع ممکن است نقطه پایان کاهش قیمت‌ها باشد. البته تمامی این محدوده‌ها در صورت شکسته شدن به سمت پایین با حجم زیاد می‌توانند به سطوح مقاومتی تبدیل شوند.
اگرچه نشانه‌های نزولی در نمودار شاخص کل بیشتر از نشانه‌های صعودی است ولی هنوز در مناطق حمایتی می‌توان امید به بازگشت این شاخص به مدار صعودی داشت. مسیر افزایش قیمت‌ها بسیار دشوار است و شاخص برای عبور از هر یک از مقاومت‌ها نیاز به قدرت پول دارد. بدون جریان نقدینگی مناسب رسیدن شاخص به محدوده‌های سقف قبلی تقریبا غیر ممکن است.
در صورت افزایش تقاضا در سطوح حمایتی می‌توان انتظار داشت فاز اول افزایش قیمت‌ها رخ دهد. در پرده اول از سناریوی افزایشی، شاخص کل با عبور از محدوده مقاومتی یک میلیون و ۳۶۵ هزار واحد، به‌دنبال هدف یک میلیون و ۴۵۰ هزار واحد است.
در این محدوده عرضه‌ها افزایش پیدا می‌کند و در صورتی که خریداران بتوانند بر موج افزایش عرضه‌ها پیروز شوند، فاز دوم افزایش قیمت‌ها آغاز خواهد شد. در پرده دوم از سناریوی افزایشی، هدف شاخص یک میلیون و ۶۰۰ هزار واحد خواهد بود. بسیاری از خریداران امروز بازار با رسیدن شاخص کل به این محدوده به دسته فروشندگان ملحق خواهند شد.
سطح مقاومتی یک میلیون و ۵۰۰ هزار واحد می‌تواند مانع رسیدن شاخص به هدف قیمتی این مرحله شود. بعد از عبور شاخص از محدوده یک میلیون و ۶۰۰ هزار واحد، مرحله سوم از سناریوی افزایشی آغاز خواهد شد. در این پرده، با ایجاد تقاضای بیشتر در سهام شرکت‌ها، شاخص کل ممکن است تا محدوده‌های یک میلیون و ۷۵۰ هزار واحد افزایش پیدا کند.
در سطح یک میلیون و ۶۸۰ هزار واحد احتمالا بعضی از خریداران سطوح پایین تر که احتمالا از پرده اول یا ابتدای پرده دوم وارد بازار شدند و به درجه ریسک‌پذیری آنها کم یا نرمال است به‌عنوان عرضه‌کننده ظاهر شده و شناسایی سود کنند. این محدوده به‌عنوان سطح مقاومتی بسیار مهمی در پرده سوم افزایش قیمت‌ها معرفی می‌شود.
از نظر آماری، احتمال رخ دادن دو پرده اول از سناریوی افزایشی محتمل‌تر از دو پرده دیگر است. در پرده چهارم، شاخص به‌دنبال فتح قله قبلی است که سطح قیمتی ۲ میلیون واحد، به‌عنوان مقاومت می‌تواند مانع رسیدن شاخص به سقف قبلی شود.
شاخص کل در منطقه بیم و امید
- مهدی طیبی | تحلیلگر بازار سرمایه
حرکت شاخص کل را از اوایل سال ۹۱ تا هم‌اکنون یعنی اواخر سال ۹۹ در نمای هفتگی مورد بررسی قرار گرفته است و تنها فاکتور و اندیکاتوری که مورد استفاده شده میانگین متحرک ساده یکساله هست.
پس از رشد سال‌های ۹۱ و ۹۲ و شکل‌گیری سقف ۸۹۷۲۳ واحدی در دی‌ماه ۹۲ و ریزش بازار، این افت منجر به قرار‌گیری شاخص در زیر میانگین یکساله شد و همان‌طور که با فلش‌های قرمز رنگ مشخص شده است هر
بار بازار در سال‌های ۹۳ و ۹۴ خواسته رشد کند این میانگین متحرک مانع شده است.
در سال ۹۴ شاخص کف ۶۱۰۶۴ واحدی خود را می‌سازد و سرانجام پس از رکود و ریزش ۲ ساله در دی‌ماه ۹۴ با کمک تجدید ارزیابی خودرویی‌ها بازار حرکت می‌کند و بالای این میانگین متحرک قرار می‌گیرد. از آن زمان تاکنون در بازه‌ای ۵ ساله شاخص این میانگین متحرک را به پایین نشکسته است.
در بازارهای کم‌حجم و راکد سال‌های ۹۵ و ۹۶ به واسطه حرکت افقی شاخص به این میانگین نزدیک و روی آن حرکت کرده که با فلش‌های سبزرنگ مشخص شده است. از اوایل سال ۹۷ و شروع بازار صعودی، قیمت از این میانگین فاصله گرفته است.
اما هم‌اکنون پس از چند سال با ریزش سنگین بازار به این میانگین نزدیک شده‌ایم که با کف بازار در ۱.۲۰۰ هزار واحد همپوشانی دارد. برگشت از اینجا بسیار موجب امیدواری است که شاخص کل و سهم‌های بزرگ و شاخص‌ساز نیز مانند شاخص هموزن و سهم‌های کوچک و بازیگرمحور و پروژه‌ای بتوانند بخشی از این ریزش سنگین را جبران کنند، اما روی دیگر ماجرا در جهت تکمیل فاجعه، آنجا است که زیر این میانگین قرار بگیریم و مثل سال‌های ۹۳ و ۹۴ نتوانیم به بالای آن برگردیم.
