به عبارت دقیق‌تر، وضعیت کنتانگو (contango، شرایطی است که قیمت‌ها در سررسید نزدیک‌تر از قیمت سررسیدهای بلندمدت‌تر کمتر است، بنابراین تمایل به ذخیره و عدم فروش نفت بیشتر است) تا ماه ژوئن ادامه خواهد یافت. اما تقریبا از نیمه دوم سال 2017، شرایط به بک‌واردیشن (backwardation، وضعیتی است که قیمت سررسیدهای کوتاه‌مدت از سررسیدهای بلندمدت بیشتر است و در نتیجه تمایل به فروش نفت افزایش می‌یابد و موجودی‌ها روند کاهشی می‌گیرند) بر می‌گردد.
هرچند ممکن است این نمودارها با واقعیت تفاوت داشته باشند، اما کمپ معتقد است این روندها انتظار بازار را نشان می‌دهد و منطق مناسبی نیز دارد. درست است که اوپک و غیر اوپک قرار است طبق توافق انجام‌شده تولیدات خود را کاهش دهند، اما مازاد عرضه سال 2016 باعث افزایش شدید موجودی نفت شده است و در ماه‌های ابتدایی 2017 نیازمند تخلیه این حجم بالا از موجودی است. همچنین، پایان فصل اول و ابتدای فصل دوم معمولا کاهش تقاضای نفت به دلیل دوره نگهداری پالایشگاه‌ها است.
بنابراین، نیمه دوم سال که تقاضای نفت نیز مجددا به ویژه در پایان تابستان به اوج می‌رسد احتمال تقویت قیمت‌ها بیشتر است. به هر حال، چهار ریسک اساسی پیش روی بازار نفت است: 1) عدم تعهد اوپک و غیراوپک به توافق کاهش تولیدات، 2) افزایش چشم‌گیر تولیدات نیجریه و لیبی که به دلیل درگیری‌های داخلی از کاهش سطح تولیدات معاف شدند، 3) کاهش سرعت رشد اقتصاد جهانی و 4) افزایش تولیدات نفت شیل با رشد قیمت نفت. هرکدام از این موارد می‌تواند بازگشت تعادل به بازار نفت را به تعویق بیندازد، اما در صورت ادامه شرایط عادی، نیمه دوم 2017 زمان متعادل شدن بازار نفت است.
