از نزدیک 2 هفته قبل روند قیمت‌ها شکل نزولی به خود گرفت و دلار در ۷ روز کاری نزدیک به ۴۰۰ تومان از ارزش خود را از دست داد و به کف کانال ۴هزار و ۵۰۰ تومانی نزدیک شد. نشانه‌ها و اشاره‌ها حکایت از آن دارد که برخی از تقاضاهای سفته‌بازانه در کمین قیمت نشسته‌اند. علامتی که می‌تواند به معنای احتیاط در تعقیب سیاست کاهش قیمت باشد. براساس مشاهدات میدانی بازگشت زیرپوستی تقاضا به بازار ارز می‌تواند تاییدی بر این توصیه باشد.
سیاست‌گذار ارزی به درستی همواره هدف اصلی خود را «ثبات بازار» اعلام کرده است؛ اکنون نیز به‌نظر می‌رسد بازارساز به جای کاهش قیمت‌ها، مهار نوسان را در دستور کار قرار بدهد؛ راهبردی که به معنای تضمین ثبات ارزی به حساب می‌آید. البته پیش‌شرط اجرای راهبرد ثبات ارزی، همراهی دولت، رسانه‌ها و شهروندان با سیاست‌گذار است.
اصرار غیرضرور بر کاهش قیمت اسمی ارز و ترویج نگاه متعصبانه و به دور از منطق اقتصادی موانع ایجاد ثبات پایدار در بازار هستند. تغییر تمرکز از قیمت به نوسان و حمایت از بازار در این مسیر می‌تواند مانعی در برابر بازگشت شوک به بازار ارز باشد. در واقع پادزهر نوسان، دوری از تثبیت نرخ اسمی ارز است.
تفصیل این گزارش را اینجا بخوانید.
در همین رابطه بخوانید:
