نتایج یک مطالعه در بخش مسکن که سه مقطع زمانی شامل «رونق هیجانی اوایل دهه ۹۰»، «رکود سال‌های ۹۲ تا ۹۵» و همچنین «وضعیت فعلی» را مورد بررسی قرار داده است، مشخص می‌کند با لحاظ رشد مثبت معاملات خرید مسکن و تحرک اولیه در فعالیت‌های ساختمانی برای خروج از رکود، یک «نظم جدید» در این بخش حاکم شده که بر اساس آن در گام اول، سمت عرضه برای بقا در بازار لازم است «عادت به حاشیه سود بالا» را کنار بگذارد و با پذیرش «تغییر ساختار تقاضا»، انتظار خود از سودآوری را تعدیل کند.
مولفه‌های مختصات جدید در عین حال ضمن رد فرضیه «عدم نیاز به تداوم ساخت‌و‌ساز» که اخیرا برخی با استناد به حجم خانه‌های خالی مطرح کرده‌اند، نشان می‌دهد بازار سالانه به دست‌کم ۷۰۰ هزار واحد مسکونی جدید نیاز دارد؛ اما به ازای هر واحد مسکونی «خوب» باید یک خانه «بد» (به لحاظ کیفیت و شرایط استاندارد سکونتی) از بازار خارج شود؛ به‌طوری‌که جامعه هدف، «ساکنان بافت فرسوده» و «حاشیه‌نشین»ها هستند. این بررسی، انتخاب سیاست «تحریک تقاضا» به جای «ادامه مسیر رونق کاذب» در اواخر سال ۹۲ را به نفع بازار ارزیابی کرده است.
تفصیل این گزارش تحقیقاتی را اینجا بخوانید.
در همین باره بخوانید: