مدیران این کشور استوایی برای عبور از پیامدهای اقتصادی ناشی از «ال نینو» یک تصمیم عجیب و سخت برای تغییر واحد پولی خود گرفتند. تصمیمی که در ابتدا طرفداران زیادی نداشت اما توانست بعد از چند سال آرامش را دست کم به چندین حوزه اقتصادی این کشور بازگرداند و درجه تورم و فقر را کم کند.
در این قسمت از «چراز» به این پرداخته شده که چطور دلار به کمک اکوادور آمده است.
«چراز» در برنامه این هفته به بررسی تاریخچه مخابرات در ایران می‌پردازد و به این سوال پاسخ می‌دهد که چرا این انحصار به ضرر مردم است.
شبکه زیرساختی تلفن که با تلاش‌های کیخسرو شاهرخ پا گرفت از همان ابتدا، زیر نظر دولتی‌ها قرار داشت.
در اخر مخابرات در دولت مصدق ملی شد و حذف کامل بخش خصوصی از صنعت مخابرات کلید خورد. آنچه این انحصار دولتی در طول دهه‌ها به ارث گذاشته، موجب عدم سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های مخابراتی شده که وضعیت اینترنت ثابت ایران را همرده کشورهای عقب افتاده کرده است.
صندوق ثروت این کشور می‌تواند به هر شهروندش ۲۷۰ هزار دلار بدهد و سرانه تولید ناخالص داخلی اش از ۱۰۰ هزار دلار فراتر است.
همه اینها در حالی است که سرانه ذخایر نفتی نروژ از برخی کشورهای نفتی همچون ایران کمتر است. این کسور به ازای هر نفر جمعیت تقریبا هزار بشکه نفت کشف شده زیر زمین دارد، ایران به ازای هر نفر جمعیت ۱۷۰۰ بشکه نفت زیرزمین دارد. البته نروژی‌ها تقریبا از تمامی کشورهای نفتی وضع بهتری را تجربه می‌کنند.
تفاوت نروژ با ایران و دیگر کشورهای نفتی از کجا نشات کرفته است؟«چراز» پاسخ می‌دهد.
اما تورم در ایران قدمتش به همین چند سال اخیر نمی‌رسد و کهنه‌کارتر از این حرف‌ها است.
این قسمت چراز به شناسایی رفتار تورم در ۵۰ سال گذشته می‌پردازد و واکنش بازار دارایی‌های مختلف به تورم را بررسی می‌کند.
