به گزارش اکوایران، شاخص فلاکت یکی از مهمترین شاخص‌های مورد بررسی در اقتصاد است که نشان می‌دهد به طور نسبی وضعیت رفاهی مردم در یک جامعه چه تغییراتی داشته است. این شاخص از مجموع دو متغیر نرخ بیکاری و نرخ تورم سالانه تشکیل شده است. به بیانی اگر این شاخص افزایش پیدا کند به معنای افزایش نرخ بیکاری و نرخ تورم در جامعه است که در نهایت خود را در سفره خانوارها نشان می‌دهد.

بررسی شاخص فلاکت کشور از سال ۹۱ تا ۱۴۰۲ حاکی از این موضوع است که کمترین سطح شاخص فلاکت مربوط به سال ۱۳۹۵ است. از سوی دیگر بیشترین سطح این شاخص به سال ۱۴۰۱ باز می‌گردد که از ۵۴ گذر کرده است.

شاخص فلاکت به عنوان یکی از مهم‌ترین شاخص‌های اقتصادی اندازه‌گیری رفاه برای پاییز امسال قابل بررسی است. این نرخ از مجموع دو نرخ بیکاری و تورم سالانه به دست می‌آید. بیکاری و تورم دو شاخصی هستند که اثر مستقیمی بر وضعیت زندگی مردم دارند. بیکاری منبع درآمد افراد را قطع می‌کند و تورم، به معنای افزایش قیمت کالاها و خدمات، آن‌ها را برای مصرف دچار مشکل می‌کند. بنابراین هر دو شاخص بر سطح رفاه اثری جدی می‌گذارند. بررسی‌ها نشان می‌دهد شاخص فلاکت کشور در پایان پاییز 1402 برابر با 52 واحد بوده که نسبت به پاییز 1401 به مقدار 1.2 واحد کاهش یافته است.

محاسبات حاکی از رشد شاخص فلاکت در سال جاری است. این شاخص برای بررسی رکود تورمی یک اقتصاد نیز استفاده می‌شود و از جمع تورم سالانه و بیکاری فصلی حاصل می‌شود. هرچند این شاخص در برآورد میزان رکود تورمی از دقت کافی برخوردار نیست اما ابزاری مفید برای بررسی افق اقتصادی به شمار می‌رود.

به گزارش دنیای بورس و به نقل از اکو ایران، شاخص فلاکت در تابستان سال 1400 به 55.4  واحد درصد رسیده است.