سنت نامه‌نگاری اقتصادی از دهه 80 شروع شد، وقتی برخی منتقدان اقتصادی دولت خاتمی به شخص اول قوه مجریه نامه نوشتند و نسبت به پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی هشدار دادند. اکثر امضا کنندگان از دانشگاه شهید بهشتی بودند و پایه نامه را شخصیت های سیاسی همانند احمد توکلی شکل می داد.

این سنت در نامه اقتصاددانان طرفدار اقتصاد آزاد ادامه یافت و آنها پس از شکل گیری مجلس هفتم که از قضا برخی چهره های آن از هسته اصلی امضای نامه انتقادی به دولت خاتمی بود اقدام به انتشار نامه ای سرگشاده کردند.

دنیای اقتصاد: «دولت اساس سیاست‌های اقتصادی خود را بر جلب رضایت عامه مردم و نادیده گرفتن دانسته‌‌های اقتصادی و سیاست‌هایی نظیر تثبیت نرخ ارز در قیمتی بسیار پایین‌تر از نرخ برابری قدرت خرید و توسل به واردات گسترده برای کنترل سطح عمومی قیمت‌ها گذاشته بود» این جملات تصویری از کدام دولت را به ذهن شما متبادر می‌کند؟ این نوشته برگرفته از تحلیلی است که «دنیای اقتصاد» به قلم داود سوری در ۱۱ شهریور ۱۳۹۵ منتشر کرده است.