بنگاه‌های اقتصادی در کشورهای در حال توسعه همواره با مشکل تامین مالی دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند. در ایران نیز از ابتدای دهه 40 که اقتصاد ایران، رشد اقتصادی قابل توجهی را تجربه کرد، تاکنون بنگاه‌های کوچک، متوسط و بزرگ مشکلات ناشی از تامین مالی را در سطوح مختلفی تجربه کرده‌اند. این مشکل در اواخر دهه 80 شدت گرفت و تاکنون نیز در سطح کلان ادامه داشته است. می‌توان گفت دولت یازدهم پس از استقرار، زمان و انرژی فراوانی را صرف تامین مالی بنگاه‌ها کرد تا چرخ اقتصاد معطل تامین مالی بنگاه‌ها در هزینه‌های جاری و همچنین هزینه‌های توسعه‌ای نماند. اکنون نیز با نگاه به اقتصاد کشور، مشکل تامین اعتبار دیده می‌شود. بانک‌ها و بازار سرمایه در روند تامین سرمایه بوروکراسی هزینه‌زا و زمانبری را برای متقاضیان در نظر گرفته‌اند تا از بازگشت وام‌ها و اعتبار‌های پرداخت شده، اطمینان حاصل کنند. اما در این بین «لیزینگ» ابزاری سریع و چابک است تا بنگاه‌های اقتصادی را گرفتار هزارتوی بوروکراسی نظام بانکی کشور نکند. از سوی دیگر شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات لیزینگ نیز با خیال راحت‌تری به تامین اعتبار می‌پردازند و با در اختیار داشتن اسناد مالکیتی، تضمین محکمی برای بازگشت اعتبار‌های تخصیص در اختیار دارند. کارشناسان اقتصادی اما در بررسی خدمات لیزینگ و مزایای آن معتقدند «لیزینگ» علاوه بر اینکه ابزار مالی خروج از رکود تورمی در شرایط کنونی اقتصاد ایران حلقه مفقوده در بنگاه‌های کوچک و متوسط است.
