شاخص صنعت قند و شکر از ابتدای سال تاکنون رشد 11 درصدی را تجربه کرده است. این در حالی است که شاخص صنعت قند و شکر از ابتدای 96 تا 10 خرداد رشد بیش از 58 درصدی را تجربه کرده است. در این میان این سوال مطرح می‌شود که علت عدم تکرار رویه صعودی پرشتاب قندی‌ها در فصل بهار چیست؟ همچنین سوال مهم‌تر این موضوع است که آیا در آینده این صنعت توانایی رشد قیمتی را دارد.
به طور کلی پاسخ به این سوال برای صنعت قند و شکر تا حدودی دشوار است. علت را می‌توان در این موضوع جستجو کرد که در ذهن بازار صنعت قند و شکر با بتای منفی در ذهن بازار نقش بسته است؛ در گزارش‌های آتی بیشتر در این خصوص توضیحاتی ارائه خواهد شد. با این حال در معاملات امروز نیز بعضا افت قیمتی در دیگر صنایع عامل حمایت از قیمت سهام قند و شکر محسوب می‌شود. اما این نگاه تنها می‌تواند یک نگاه گذرا و کوتاه‌مدت باشد. به این ترتیب برای داشتن دید دقیق‌تر نسبت به آینده قیمتی سهام قند و شکر باید عوامل بازاری و همچنین بنیادی را به دقت بررسی کرد.
فروش در سقف قیمتی مجاز: یکی از موارد مهمی که باید به آن توجه کرد رویه نرخ فروش این شرکت‌ها است. به نظر می‌رسد تقاضای فصل گرم سال در کنار چشم‌انداز تورمی از اقتصاد کشور باعث شده که این شرکت‌ها موفق شوند محصولات خود را در سقف قیمتی مجاز به فروش برسانند. این موضوع نکته بسیاری مهمی است که در سودآوری این شرکت‌ها اثرگذار خواهد بود.
موجودی ابتدای دوره دلچسب قندی‌ها: یکی از پتانسیل‌های شرکت‌های قندی با انتظارات موجود از آینده این شرکت‌ها وجود ذخایر قابل توجه شکر در این شرکت‌ها است. برای مثال قند قزوین بیش از 17 هزار موجودی شکر خام حاصل از چغندر را در صورت‌های مالی منتهی به اسفند 96 منعکس کرده است. این عدد معادل 47 درصد کل فروش شکر این شرکت در سال 96 محسوب می‌شود.
قند اصفهان نیز از دیگر شرکت‌هایی است که موجودی قابل توجه شکر را در انبارهای خود نگه داشته است. این شرکت نیز بیش از 23 هزار تن شکر معادل 34 درصد کل فروش سال گذشته را در صورت‌های مالی منعکس کرده است. باید توجه داشت موجودی بالای شرکت‌های قندی با بهای تمام‌شده کمتر نسبت به شکر تولیدی کنونی در صورت‌های مالی این شرکت‌ها وجود خواهد داشت. اگر نرخ فروش در سقف برای این شرکت‌ها محقق شود اثرات مثبت قابل توجهی از فروش موجودی شکر ایجاد خواهد شد.
مشکلات تولیدی قند و شکر: نکته مهم در شرایط کنونی که به عنوان مانعی در برابر رشد قیمتی سهام این گروه مطرح می‌شود ضعف نسبی تولید شکر در ماه‌های نخست سال است. برخی از شرکت‌ها مانند قند اصفهان، قزوین و هکمتان در سال گذشته اقدام به تولید شکر از چغندر پاییزه کرده بودند. اما میزان تولید شکر در این شرکت‌ها به ترتیب افت 45، 39 و 39 درصدی را نسبت به سال گذشته تجربه کرده است. تاکنون علت این موضوع به صورت شفاف بیان نشده است اما احتمالاتی مانند بارش‌های بهاری که مانع از برداشت چغندر و تحویل به کارخانه‌های قند و شکر می‌شود وجود دارد. بر این اساس افت تولید این شرکت‌ها را می‌توان به کاهش مقدار چغندر خریداری‌شده به این شرکت‌ها نسبت داد. علاوه بر این موضوع بسیار مهم خشکسالی حاکم بر کشور است. این موضوع می‌تواند بر تولید شرکت‌های قند و شکر با کاهش مقدار جذب چغندر فشار وارد کند. بر این اساس در کنار عوامل مثبت مانند افزایش نرخ و همچنین امکان قدرت‌نمایی در بخش فروش (با ذخایر قابل توجه) باید به عوامل ضعف به خصوص در بخش تولید و چشم‌انداز بلندمدت این صنعت نیز توجه کرد.
رویه قندی‌ها در جدال با عوامل بازاری: اگر واقعا بنا باشد به ذهنیت بتای منفی نمادهای قند و شکر بها داد به نظر می‌رسد مسیر دشواری پیش روی این صنعت باشد. اگر عوامل بنیادی در این بخش بتوانند به کمک سهام این گروه بیایند می‌توان به رشد قیمتی سهام امیدوار بود اما در خصوص عوامل بازاری و بازی نقدینگی از سوی معامله‌گران باید گفت با چشم‌اندازی که برای سهام کالایی (مرتبط با دلار و بازار جهانی) وجود دارد شاید رشد پایدار قیمت سهام قندی‌ها دور از انتظار باشد. تحلیل‌های سال گذشته قندی‌ها نیز می‌تواند در شناخت زمین بازی این گروه کمک کند. در خصوص رویه قیمتی سهام به صورت جداگانه نیز در ادامه مطالبی ارائه خواهد شد.
