طی معاملات دیروز بورس، اغلب نمادهای سیمانی (آنهایی که به دلیل تغییرات بااهمیت در پیش‌بینی سود متوقف نشده بودند) با صف خرید مواجه شدند. در واقع فعالان بازار با مشاهده پیش‌بینی سود سیمانی‌ها، برای خرید سهم‌های سیمانی ترغیب شدند. علاوه بر آن، اخبار حکایت از احتمال افزایش قیمت سیمان توسط انجمن صنفی تولیدکنندگان سیمان در آینده نزدیک دارد. (برای جزئیات بیشتر کلیک کنید)
اولین پیش‌بینی را زیاد جدی نگیرید!
نکته اولی که باید درباره پیش‌بینی‌های اولیه سود در نظر گرفت، این است که اولین پیش‌بینی سود شرکت‌ها صرفا دیدگاه مدیران شرکت‌ها را درباره چشم‌انداز اقتصادی سال آینده نشان می‌دهد. تجربه نشان داده است که این پیش‌بینی‌ها اغلب در مقایسه با واقعیت، دچار انحرافات فاحشی شده‌اند. بنابراین اولین پیش‌بینی‌ها به طور معمول قابل اتکا نیستند. ضمنا تجربه نشان داده است که پیش‌بینی شرکت‌ها از وضعیت سودآوری، به شدت به شرایط فعلی صنعت بستگی دارد. در واقع اغلب مدیران شرایط فعلی صنعت را به آینده تعمیم می‌دهند. برای مثال متوسط قیمت هر تن سیمان (متوسط انواع سیمان به جز سیمان سفید) در سال 95، نرخی بین 90 تا 100 هزار تومان بوده است. این در حالی است که متوسط نرخ انواع سیمان (به جز سیمان سفید) در دی‌ماه سال جاری بین 115 تا 120 هزار تومان بوده است. طبق پیش‌بینی‌های منتشر شده در کدال، مدیران شرکت‌های سیمانی عمدتا آخرین میانگین نرخ سیمان را برای سال آینده باثبات دانسته‌اند.
تناقض در سودآوری سیمانی‌ها
صنعت سیمان در سال‌های اخیر به دلیل افت تقاضا در داخل و خارج با مشکلات عدیده‌ای مواجه بوده است. افت تقاضا در این صنعت منجر به کاهش قیمت و شکلگیری رقابت قیمتی بین تولیدکنندگان سیمان شد. تا جایی که سودآوری صنعت سیمان تا حد زیادی دستخوش کاهش شد. در ماه‌های اخیر اما، تلاش انجمن صنفی تولیدکنندگان سیمان منجر به کاهش تولید و در نتیجه رشد نسبی قیمت سیمان شد. (برای جزئیات بیشتر کلیک کنید) به عبارت دقیق‌تر رشد اخیر قیمت سیمان نه نتیجه رشد تقاضا، بلکه نتیجه افت تولید بود. به نظر می‌رسد این نکته در ارائه پیش‌بینی سود سیمانی‌ها مغفول مانده است. چرا که اغلب سیمانی‌هایی که پیش‌بینی سود خود را روانه کدال کرده‌اند، در پیش‌فرض‌های خود برای محاسبه سود نه تنها قیمت سیمان را رشد داده‌اند بلکه فرض کرده‌اند میزان فروش هم افزایش خواهد یافت. چنانچه در سال آینده تقاضای مؤثری برای سیمان شکل نگیرد، سیمانی‌ها همچنان مشکل فروش خواهند داشت. حال اگر افزایش نرخ فروش را نتیجه کاهش تولید وحجم فروش بدانیم، بنابراین پوشش بودجه سیمانی‌ها صرفا می‌تواند از یکی از دو محل افزایش تولید و افزایش نرخ صورت پذیرد. از این لحاظ به نظر می‌رسد که سیمانی‌ها راه دشواری را برای پوشش بودجه خود پیش رو خواهند داشت.
تا عصر دیروز، 14 شرکت سیمانی که سال مالی منتهی به انتهای اسفند دارند، اولین پیش‌بینی‌های خود را روانه کدال کرده‌اند. در این بین 7 شرکت پیش‌بینی کرده‌اند که میزان فروششان در سال آینده افزایش خواهد یافت. 7 شرکت دیگر نیز یا پیش‌بینی میزان فروش خود را کاهش نداده‌اند، یا کاهش آن را درصد کوچکی در نظر گرفته‌اند. احتمالا مدیران شرکت‌های سیمانی انتظار دارند که تقاضای سیمان در سال آینده افزایش قابل توجهی پیدا کند. از طرف دیگر این شرکت‌ها انتظار دارند که قیمت سیمان در سال آینده نسبت به متوسط سال 95، 4 تا 30 درصد رشد کند.
