به گزارش دنیای بورس و به نقل از اقتصادنیوز ؛ نشریه هفتگی اکونومیست با طرحی از شی جین پینگ رهبر چین که عینک مخصوص واقعیت مجازی به چشم زده، و با تیتر جلد «واقعیت جدید چین» در  سرمقاله این هفته هشدار داده است که کمپین تازه اعلام شده از سوی شی‌جین‌پینگ  مملو از خطر است.

اکونومیست در این مقاله آورده است: رئیس جمهور چین با کمپین خود برای مقابله با «سرمایه‌داری زیادتی» در کشورش تعریف می‌شود.

پاکسازی شی به نام مبارزه با «سرمایه‌داری فزونی‌طلب»

شی جین پینگ کمپینی را برای پاکسازی چین از افراط و تفریط سرمایه داری یا «سرمایه‌داری  فزونی‌طلب​» به راه انداخته است. رئیس جمهور چین افزایش بدهی را ثمره سمی سوداگری مالی، و میلیاردرها را استهزاء مارکسیسم می‌داند. وی می‌گوید مشاغل باید به راهنمایی های دولت توجه کنند و حزب باید در همه زمینه های زندگی ملی نفوذ کند.

این که آیا آقای شی می تواند واقعیت جدید خود را تحمیل کند، آینده چین و همچنین نبرد ایدئولوژیک بین دموکراسی و دیکتاتوری را شکل خواهد داد.

زندگی ممنوع!

کمپین او به دلیل گستردگی و بلندپروازی قابل توجه است. شروع آن به غوغای سال 2020 برمی‌گردد، زمانی که مقامات عرضه اولیه Ant Group وابسته به علی بابا، غول فناوری را مسدود کردند.این اقدام تاکنون 2 تریلیون دلار ثروت را از بین برده است. Didi، شرکت حمل‌ونقل، به دلیل لیست سهام خود در آمریکا مجازات شد. Evergrande، یک توسعه دهنده دارایی بدهی ، به سمت وضعیت ناتوانی در پرداخت بدهی سوق داده شده است.

معاملات و مبادلات رمزارزها ممنوع است ، زیرا کم و بیش دارای شرایط غیردولتی است. بازی برای کودکان مضر است، زیرا در آینده تنبل می‌شوند. همه چیز باید دقیقاً جیره بندی شود. چین به خانواده‌های بزرگتر نیاز دارد ، بنابراین سقط جنین باید نادر شود. الگوهای مردسالار باید حاکم شود و افراد مشهور باید وطن پرست باشند.

و اندیشه شی جین پینگ پشتوانه هرآنچیزی است که از طریق مدارس و کتاب در جمجمه بچه های شش ساله به بالا وارد می‌شود.

این بر اساس یک اقتدارگرایی ددمنشانه آشکار، مسبوق به سابقه است. آقای شی به عنوان رئیس جمهور، رقبای خود را پاکسازی کرده و بیش از یک میلیون اویغور را حبس کرده است. او مباحثات را کنترل می‌کند و مخالفان را ذره‌ای تحمل نمی‌کند.

آخرین کمپین وی نشان خواهد داد که آیا او رهبر ایدئولوگی است که تمایل به  قبضه قدرت دارد، حتی اگر رشد این کشور کند شود و مردم رنج ببرند، یا اینکه او فردی قوی است که می‌خواهد جزم را با عمل گرایی تعدیل کند؟ چشم اندازی که او در آن وضعیت کنترل حزبی تضمین می‌کند این است که تجارت با دولت همسو باشد و سرنوشت 1.4 میلیارد نفر را تعیین کند، شهروندانی که وظیفه شناسانه به دولت خود خدمت کنند.

۳ معضل بزرگ چین

آقای شی با مشکلات واقعی دست و پنجه نرم می کند - در واقع ، بسیاری از آنها در غرب شباهت هایی با هم دارند. یکی نابرابری است. شعار "رفاه مشترک" خود نشان می دهد چگونه چین کمونیستی به اندازه برخی کشورهای سرمایه داری نابرابر است.

20 درصد بالای خانوارهای چین بیش از 45 درصد درآمد قابل تصرف این کشور را به خانه می برند. 1٪ برتر بیش از 30٪ ثروت خانوارها را در اختیار دارند.

نگرانی دیگر نفوذ غول های فناوری است که متهم به رقابت ناعادلانه ، فساد در جامعه و دسترسی بدون محدودیت به داده های شخصی هستند (اگرچه فقط خود دولت دارای این امتیاز است).

مورد سوم آسیب پذیری استراتژیک است ، به ویژه تهدیدهایی که دشمنان مانع دسترسی به کالاها و فناوری های حیاتی می‌شوند.

خودزنی کمونیستی؛ کمپین شی اقتصاد چین را زمین می‌زند؟

کمپین آقای شی تهدیدی برای اقتصاد چین است. درد ناشی از از بین بردن بدهی شرکت هایی مانند Evergrande می تواند به طور غیرقابل پیش بینی گسترش یابد.

توسعه دهندگان املاک 2.8 تریلیون دلار وام دریافت کرده اند. توسعه املاک و صنایع مورد تأمین آن حدود 30 درصد از تولید ناخالص داخلی چین را تشکیل می دهند. خانوارها پس انداز خود را در املاک و مستغلات ذخیره کرده اند تا آنجا که سایر دارایی ها بازده ضعیفی دارند. هزینه خانوارها برای املاک ناتمام، نیمی از بودجه توسعه دهندگان را شامل می شود. دولت های محلی ، به ویژه در خارج از شهرهای بزرگ ، برای درآمد به فروش زمین و توسعه املاک وابسته هستند.

سرکوب ها همچنین مشاغل را سخت‌تر کرده و سود کمتری را به همراه دارد. این حزب در حال ایجاد یک چارچوب قانونی بود، اما آقای شی تغییرات بزرگ از بالا را به حدی اعمال می کند که مقررات خودسرانه به نظر می رسد.

برای مثال ، "توزیع مجدد درجه سوم" را در نظر بگیرید ، که در آن شرکت های فناوری پول نقد را به دولت واگذار می کنند تا خود را بازخرید کنند.

از آنجا که موفقیت آشکار خطرناک می‌شود، شرکت های خصوصی بیشتر محتاط خواهند بود. شرکت های دولتی و صنایع استراتژیک-از جمله "فناوری سخت" مانند نیمه هادی ها-ممکن است سود ببرند، اما نه کارآفرینانی که منبع واقعی پویایی چین بوده اند.

یکی از معیارهای نگرانی این است که خارجیانی که تحت کنترل سرمایه قرار نگرفته اند ، 31 درصد کمتر از سرمایه گذاران سرزمین اصلی برای سهام مشابه در چین پرداخت می کنند. این شکاف از اوایل سال 2020 به شدت افزایش یافته است.

همه اینها تهدیدی برای ضربه زدن به اقتصاد چین است. شرکت اورگراند در حال حاضر با فشار ناشی از کاهش بازده سرمایه گذاری در زیرساخت ها و تأثیرات کاهش نیروی کار و افزایش تعداد افراد وابسته روبرو شده است.

پس از 40 سال گسترش سرسام آور ، اکثر چینی ها با انتخاب های سختی که کندی شدید و مداوم را تحمیل می کند ، کاملاً ناآشنا هستند.

در سیاست شی این خطر وجود دارد که این به فرقه شخصیت تبدیل شود. او برای ایجاد تغییر ، بعد از مائو تسه تونگ بیش از هر رهبر دیگری قدرت را در اختیار گرفته است. در حالی که خود را برای شکستن پروتکل در بیستمین کنگره حزب کمونیست سال آینده با ادعای سومین دوره پنج ساله ریاست جمهوری آماده می کند ، از کمپین برای سازماندهی گردش مالی عظیمی از پرسنل ، به عنوان پایه ای برای سرکوب ایدئولوژیک و به عنوان دلیل استفاده می کند. او باید در راس بماند هر یک از این موارد دارای خطرات است.

یکی این که بوروکراسی او را شکست می دهد. آقای شی می خواهد آن را به سیگنال های بازار پاسخ دهد. یکی از دلایل قطع برق در 20 استان در هفته های اخیر وحشت بروکرات ها بود که ناگهان متوجه شدند به احتمال زیاد اهداف کاهش کربن خود را از دست خواهند داد. با این حال ، به همان اندازه ، مقامات از ترس متهم شدن به فساد یا انحراف ایدئولوژیکی توسط رقبا، روی دست خود می نشینند.

شکست برای یک دیوان سالار که ابتکار عمل را در دست دارد خطرناک است. موفقیت هم همینطور.