این سیستم که توسط شرکت لاکهید مارتین تولید شده، MAPS نام دارد و با انتشار پارازیت، سیگنال‌ها و علائم مختل‌کننده اجازه رسیدن موشک به تانک را نمی‌دهد. از زمان تولید تانک‌های جنگی در جنگ جهانی دوم تا به امروز تلاش‌های زیادی برای تجهیز آنها به سپر و مواد زرهی که جلوی نابودیشان را در صورت برخورد انواع موشک بگیرد، به عمل آمده است. همین مساله باعث شده تا وزن تانک‌ها از ۲۸ تن در حدود ۷۰ سال قبل به ۷۰ تن در سال‌های اخیر افزایش یابد. اما مدتی است که نگرش‌های قبلی در این زمینه تغییر کرده و استفاده از فناوری‌های هوشمند برای فریب موشک‌ها و اختلال در عملکرد آنها قبل از رسیدن به هدف مورد توجه قرار گرفته است. تلاش برای تولید سیستم MAPS از سال ۲۰۱۴ آغاز شده و در آن از مجموعه‌ای از حسگرها و سیستم‌های نبرد الکترونیک برای شناسایی موشک‌ها و منحرف کردن آنها استفاده شده است. از جمله بخش‌های مختلف این سیستم ماژولار که به‌طور مستقل قابل به روزرسانی و تغییر هستند می‌توان به بخش کنترل، رابط کاربری خاص، سیستم توزیع مدیریت قدرت، سوئیچ شبکه و نرم افزار کنترل و مدیریت حسگرها اشاره کرد.
