شاخص دلار سال جاری میلای را در سطوحی بالاتر از 102 واحد آغاز کرد و حالا در آخرین روز کاری امسال در نیمه کانال 92 واحدی قرار گرفته است. بدین ترتیب نماگر مذکور افتی بیش از 9 درصد را در یک سال اخیر تجربه کرد و بدترین عملکرد خود را پس از سال 2003 میلادی به ثبت رساند.
شاخص دلار سال 2017 را با قدرت آغاز کرد. امیدواری فعالان اقتصادی به اجرای برنامه های محرک اقتصادی از سوی دولت جدید ایالات متحده از جمله طرح کاهش مالیات ها و سرمایه گذاری در زیر ساخت های این کشور چشم انداز روشنی را پیش روی دلار قرار داده بود اما در ادامه این روند کاملا مختل شد.
طرح کاهش مالیات ها با مخالفت های زیادی روبرو شد و در نهایت با وجود تصویب این طرح در اواخر امسال، تحلیل های زیادی در زمینه احتمال محدود بودن تاثیر اجرای این طرح بر سیر رشد اقتصادی ایالات متحده مطرح شد و همین امر نیز جان حرکت را از دلار گرفت. طرح افزایش سرمایه گذاری در زیرساخت ها نیز مسکوت ماند.
علاوه بر این موضوع ،بانک مرکزی ایالات متحده نیز انتظارات در زمینه افزایش نرخ بهره را برآورده نساخت بسیاری از فعالان اقتصادی معتقد بودند که فدرال رزرو باید نرخ بهره را بیش از آنچه این نهاد در واقعیت افزایش داد، بالا ببرد. در عین جال عدم تغییر چشم انداز افزایش نرخ بهره در سال 2018 نیز دلار آمریکا را زیر فشار قرار داد.
درکنار این عوامل، عملکرد امیدوارکننده سایر اقتصاد های بزرگ از جمله اتحادیه اروپا، اقیانوسیه و کانادا نیز در تضعیف شاخص دلار تاثیرگذار بود. گزارش های اقتصادی منتشر شده از اتحادیه اروپا در سال 2017 بسیار امیدوارکننده تر از پیش بینی ها بود. ارزهای کشورهای صادرکننده مواد خام صنعتی از جمله دلار کانادا، دلار استرالیا و دلار نیوزلند نیز به لظف افزایش ملموس قیمت کالاها عملکردی مناسب را در سال جاری میلادی تجربه کردند امری که دلار آمریکا را بسیار متاثر کرد.