در گزارش «سصفها» از فعالیت‌های خود در ماه دوم سال جاری، فروش 7 و نیم میلیارد تومانی در این ماه دیده می‌شود. این فروش که تماما به سیمان‌های فروخته شده بر می‌گردد (شرکت در این ماه از محل کلینکر همانند ماه قبل از آن فروشی را تجربه نکرد)، در مقایسه با میانگین فروش ماهانه در گزارش پیش‌بینی، به فاصله 16 درصدی اشاره دارد (میانگین 8.9 میلیارد تومانی فروش). به این ترتیب با فروش 13 میلیارد و 200 میلیون تومانی در دو ماه ابتدایی سال، پوشش شرکت در این بازه به 12 درصد رسیده است. به این ترتیب با توجه به کاهش احتمالی درآمدهای شرکت در ماه جاری (رکود فروش در ماه رمضان)، در بازه 3 ماهه به نظر نمی‌رسد این شرکت بتواند به پوشش مناسبی دست یابد. با توجه به اینکه در گزارش اردیبهشت «سصفها»، جزییاتی از فروش انواع سیمان (فله، پاکتی، تیپ یک، 2 و ...) نیامده و تنها به میانگین فروش اشاره شده است، نرخ میانگین 102 هزار تومانی به فروش رفته، نرخ منطقی و معقولی از فروش را بیان می‌دارد؛ بنابراین ضعف شرکت به مقدار فروش محصولات بازخواهد گشت.
این مدعا در سال‌های گذشته نیز در بازه مورد اشاره قابل رصد است. در سال گذشته با فروش 18 میلیارد تومانی در فصل بهار، پوشش 18 درصدی در فروش را از سیمان اصفهان رویت می‌کنیم (سود خالص 36 ریالی و پوشش 6 درصدی EPS در مقایسه با نخستین گزارش پیش‌بینی). در این سال در گزارش پیش‌بینی بعدی (بر اساس فعالیت‌های واقعی سه ماهه) تعدیل منفی 34 درصدی رصد می‌شود.
همچنین در سال 94 نیز با فروش 20 میلیارد تومانی، پوشش 19 درصدی در فروش محصولات قابل رصد است (پوشش 10 درصدی در تحقق EPS). در ادامه نیز تعدیل منفی 19 و 41 درصدی را در گزارش‌های پیش‌بینی 6 و 9 ماهه مشاهده کردیم.
در کنار این مهم باید به ریسک گریبان‌گیر صنعت سیمان کشور نیز اشاره داشت. این ریسک به رقابت منفی بین تولیدکنندگان اشاره دارد که پیش‌تر «دنیای بورس» به آن اشاره کرده است.
