دنیای بورس: بر این اساس نگاهی دوباره به صورتهای مالی حسابرسیشده بانک ملت در سال 97 داشتیم تا شاید بتوان معنی «رجحان محتوا بر شکل» را بهتر متوجه شد. آنچه در ادامه شرح داده میشود حدس و تحلیل اولیه ما از مخالفت با این موضوع است.
به صورت مشخص سود و زیان حاصل از تسعیر ارز در میان اقلام سود و زیانی قرار میگیرد. بر این اساس این اقلام به حساب سود انباشته باید منتقل شده و از این محل نیز هر گونه بند سنواتی نسبت به افزایش سرمایه احتمالا باید سایر موارد اثرگذار و مبهم در صورتهای مالی نیز در نظر گرفته شود. حسابرس در بند 4 مبانی اظهارنظر مشروط صورتهای مالی 97 نسبت به محاسبات اکچوئری و سهم بانک ملت به میزان حدود 10 هزار میلیارد تومان اشاره کرده است.
اما اشاره شده که بانک نسبت به محاسبات اعتراض داشته و از این بابت تنها حدود 3459 میلیارد تومان تسویه و ذخیره در نظر گرفته شده است. به عقیده حسابرس احتساب ذخیره کافی در حسابها ضروری است. در نگاه اول به نظر میرسد این بند مبنای مخالفت ناظر بورسی با افزایش سرمایه این بانک است. بر این اساس بیش از 6500 میلیارد تومان ذخیره دیگر نیز باید در حسابها در نظر گرفته شود. جدل میان دولت و بانکها برای محاسبه اکچوئری و حساب صندوقهای بازنشستگی به بیش از ده سال و بعد از خصوصیسازی بانکها بازمیگردد. در این خصوص بار دیگر باید منتظر شفافسازی بیشتر بود.