«فرآور» در اولین پیشبینی خود از عملکرد سال 96 تولید و فروش 9 هزار تن شمش روی را برآورد کرده بود. عملکرد نیمه نخست این شرکت نیز بر توانایی آن در پوشش مفروضات صحه گذاشت ( فرآوری مواد معدنی ایران در نیمه ابتدایی سال 96 بیش از 4400 تن شمش روی تولید کرد).
با این وجود تعاملات درون مجموعهای این شرکت با توسعه معادن روی سبب شد تا برآوردهای جدیدی از میزان تولید و فروش لازم شود. بر اساس این تعاملات «فرآور» در ازای دریافت 8 هزار تن خاک معدنی پرعیار، 1000 تن شمش روی را در اختیار توسعه معادن روی قرار داد و به ازای آن 650 میلیون تومان دریافت کرد. بعد از آن «فرآور» طی شفافسازی اعلام داشت که در این تهاتر، صلاح و انتفاع سهامدار خرد به صورت کامل لحاظ شده است و سود هر سهم این شرکت در قیاس با پتانسیلهای آن دستخوش تغییر نخواهد شد.
محاسبات نشان میدهد که این ادعای «فرآور» چندان صحیح به نظر نمیرسد. همانگونه که پیش از این در گزارش بررسی نقطه کور «فرآور» مطرح گشت بر طبق این ادعا فرآوری مواد معدنی در سال 96 بایستی توانایی محقق کردن سود بیش از 260 تومانی به ازای هر سهم را میداشت؛ این در صورتی است که اگر «فرآور» تمام توان خود را در زمینه فروش به کار میگرفت ( به عبارتی در سال 96 سطح موجودی شرکت بدون تغییر میماند) این شرکت کار خود را با سودی نهایتا در حدود 235 تومان به ازای هر سهم به پایان میبرد.
علاوه بر جاماندگی از حجم تولید و فروش پیشبینیشده، این شرکت نتوانسته است ارقام ریالی مربوط به درآمدهای عملیاتی خود را پوشش دهد؛ با این حال برگ برنده «فرآور» در محافظهکاری در تخمین بهای تمامشده قرار گرفته است. پیش از این «دنیای بورس» به این رویه محافظهکارانه تاکید کرد و در پی آن انتظار برای رشد سود از این محل را پیشبینی کرده بود.
اما در رابطه با عملکرد «فرآور» در سال 97، چندین عامل میتوانند نقش بهسزایی داشته باشند. اول آن که این شرکت با موجودی 890 تنی از شمش روی ساختهشده به استقبال سال 97 آمده است. نکته دوم استراتژی فروش مناسب این شرکت است. فرآوری مواد معدنی در فروردین ماه سال 97 هر تن شمش روی را به ارزش 16.3 میلیون تومان به فروش رسانده است. در صورتی که میانگین نرخ روی در ادامه سال در سطوح بالاتر از 3000 دلار پایدار بماند این شرکت به مانند شرکت «کالسیمین» توانایی سودسازی مناسبی را خواهد داشت و بر این اساس در سطوح قیمتی فعلی ارزنده خواهد بود.