دیر زمانی است که تولیدکنندگان زغال سنگ کشور از نحوه نرخ گذاری این محصول در بازار داخلی گلایه دارند. در شرایط کنونی موافقت با رشد 13 درصدی نرخ زغال سنگ داخلی در حالی صورت گرفت که پیش از این نیز چانه‌زنی‌های متعددی میان انجمن زغال سنگ و ذوب آهن برای افزایش بهای این محصول صورت گرفته بود. از آنجایی که شرکت ذوب آهن اصفهان به عنوان مصرف‌کننده انحصاری زغال سنگ در کشور محسوب می‌شود، هر گونه تغییر یا افزایش در نرخ زغال سنگ باید مورد توافق این شرکت و ایمیدرو قرار گیرد.
به این ترتیب با وجود آنکه انجمن زغال سنگ خواستار قیمت‌گذاری این محصول براساس 33 درصد نرخ شمش فولاد خوزستان شده بود اما در نهایت در جلسه روز گذشته این فرمول مورد توافق طرفین قرار نگرفت و میزان افزایش نرخ 10 تا 13 درصد تعیین شد. بر این اساس قیمت هر تن زغال سنگ در نیمه اول سال جاری(450 هزار تومان) با 13 درصد رشد ، به 510 هزار تومان برای نیمه دوم سال جاری افزایش یافت. این در حالی است که به دنبال این خبر نمادهای «کپرور» و «کطبس» در جلسه معاملاتی امروز متوقف شدند. «دنیای بورس» در شرایط کنونی اثر نوسانات نرخ زغال سنگ بر سودآوری شرکت‌های این گروه در بورس و فرابورس را مورد بررسی قرار داده است.
اثر رشد نرخ زغال سنگ بر «کپرور»
شرکت فرآوری زغال سنگ پروده طبس به عنوان تامین کننده اصلی زغال سنگ شرکت ذوب آهن به شمار می‌رود. از این رو رشد 13 درصدی نرخ زغال سنگ می‌تواند اثر قابل توجهی بر سودآوری «کپرور» بگذارد. «کپرور» خود مصرف‌کننده زغال سنگ خام است. علاوه بر این‌که اثر رشد نرخ زغال سنگ باید در بخش فروش لحاظ شود این نرخ باید در سمت خرید ماده اولیه نیز در نظر گرفته شود. بر این اساس هزینه ماده اولیه حدود 37 میلیارد تومان و همچنین هزینه دستمزد و سربار در مجموع به حدود 3 میلیارد و 600 میلیون تومان برای نیمه دوم می‌رسد. با توجه به افزایش نرخ محصولات در نیمه دوم به نظر می‌رسد می‌توان به تحقق سود 35 تومانی به ازای هر سهم برای نیمه دوم و در مجموع سود 60 تومانی برای سال جاری امیدوار بود.
در این خصوص اگر با افزایش 10 درصدی نرخ فروش زغال سنگ در سال آینده موافقت شود این شرکت برای سال مالی 97 توانایی افزایش سود هر سهم تا سطح 90 تومان را خواهد داشت.
سودآوری «کطبس» با نوسانات نرخ
زغال سنگ طبس محصولات خود را به شرکت فرآوری زغال سنگ پروده طبس می‌فروشد. این شرکت ماده اولیه خاصی را در بهای تمام‌شده شناسایی نمی‌کند. بر این اساس تمامی هزینه تمام‌شده تولید به سربار و دستمزد اختصاص دارد. محاسبات حاکی از این موضوع است که این شرکت توانایی فروش حدود 300 هزار تن زغال سنگ را تا پایان سال دارا است. با در نظر گرفتن رشد 13 درصدی نرخ فروش محصولات انتظار محقق شدن سود 31 تومانی به ازای هر سهم در این شرکت وجود دارد.
برای سال مالی آینده نیز با در نظر گرفتن رشد سربار و دستمزد به تبع رشد مقدار تولید تا سطح 310 هزار تن به نظر می‌رسد این شرکت توانایی ساخت سود 53 تومانی را دارا باشد. در این پیش‌بینی باید به این موضوع توجه داشت که نرخ فروش محصولات نسبت به نیمه دوم سال جاری افزایش 10 درصدی را تجربه کرده است (مشابه پیش‌بینی کارشناسی کپرور).
مسیر دشوار «کشرق» در سال 96
صنعتی و معدنی شمالشرق شاهرود اما وضعیت متفاوتی در سال جاری دارد. این شرکت تا پایان آذرماه تنها حدود 17 هزار تن زغال سنگ تولید کرده است. نسبت به مدت مشابه سال گذشته تولید این شرکت افت 48 درصدی را تجربه کرده است. بر این اساس این شرکت مسیر دشواری را تا پایان سال دارد. در حالی‌که مقدار فروش این شرکت تحت تاثیر افت میزان تولید کاهش یافته و باید در انتظار کاهش درآمدهای عملیاتی این شرکت بود. از سوی دیگر هزینه‌های ثابت که عمدتا شامل هزینه‌های دستمزد می‌شود فشار هزینه‌ها را بر این شرکت افزایش می‌دهد. به نظر می‌رسد حادثه انفجار معدن زمستان یورت همچنان روند تولیدات این شرکت را تحت تاثیر قرار داده است. در صورتی‌که در حالت خوشبینانه این شرکت در زمستان توانایی بازپس گرفتن سطح تولید خود را داشته باشد و عملکرد مشابه سال گذشته را به ثبت برساند و همچنین بخش مهمی از موجودی این شرکت در بازار به فروش رود می‌توان به کاهش میزان زیان حاصل‌شده در نیمه نخست امیدوار بود. اما این کاهش چندان محسوس نخواهد بود.
براساس اطلاعیه شفاف سازی «کشرق» که امروز بر روی کدال قرار گرفت، به دلیل آنکه بخش عمده فروش این شرکت به بخش خصوصی صورت می‌گیرد، فروش به ذوب آهن سهم کمی از میزان فروش «کشرق» را به خود اختصاص می‌دهد. از این رو افزایش نرخ تصویب شده هیچگونه اثری بر نرخ فروش محصولات نخواهد داشت و پیش‌بینی سال 96 این شرکت را دستخوش تغییر نخواهد کرد.
در خصوص روند قیمتی زغال سنگ در سال آینده نیز نباید انتظارات مازادی از انعطاف ذوب آهن اصفهان در این خصوص داشت. ذوب آهن با وضعیت نامناسب مالی مواجه است و در قالب حمایت از تولید فولاد داخل احتمال افزایش فشار بسیار زیاد بر این شرکت از سوی مقام ناظر اندک به نظر می‌رسد. با این حال همچنان باید روند نرخ‌گذاری سال آینده را دنبال کرد.
