بررسیهای انجامشده در عملکرد بخش حملونقل وزارت راه و شهرسازی حاکی از آن است که هنوز برنامه راهبردی مدون و مشخصی که بتواند نقاط قوت و ضعف، فرصتها و تهدیدها را به درستی شناسایی کرده و راهکارهای مشخص قابل پیگیری ارائه کرده باشد، وجود ندارد.
هر چند به منظور تهیه نقشه راه برای توسعه متوازن و هدفمند زیرساختهای حمل و نقل کشور، به تازگی مطالعات طرح جامع حملونقل کشور مصوب سال ۱۳۹۵ صورت پذیرفته است ولی تفوق اصلی در طرح مذکور نگاه پروژهای است که البته نیاز جدی با دیدگاه حمل و نقل ترکیبی در به روز رسانی آن احساس میشود.
در ایران تاکنون منبع اصلی تامین پروژههای مالی پروژههای حملونقل از محل بودجه سنواتی واستفاده از قراردادهای مشارکت عمومی – خصوصی به دلیل نبود بسترها و ساختارهای مورد نیاز برای فعالیت بخش خصوصی و سرمایهگذاری خارجی ناچیز و در دوره ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۶ فقط در یک حوزه بندر و به میزان ۲۳۵ میلیون دلار بود.
در عین حال ضرورت وجود ساختار حقوقی و قانونی مناسب برای اجرای پروژههایی از این دست در حوزه حملونقل کاملا احساس میشود، چرا که ساختار موجود اغلب برای رویههای سنتی و مرسوم کارآیی دارد.
گزارش کامل فولاد تکنیک را اینجا بخوانید.