به گزارش «دنیای بورس»، دنیای‌اقتصاد نوشت: مواد اولیه تولید شده از سوی تولیدکنندگان سنگ‌آهن کشور، کمتر از نصف قیمت جهانی آن خریداری می‌شود و تولیدکنندگان فولاد محصولات تولیدی را به قیمت جهانی صادر می‌کنند. مدیرعامل معدنی و صنعتی چادرملو ضمن اشاره به ضرورت تعدیل قیمت‌ها در زنجیره ارزش تاکید دارد که فولادی‌ها دو برابر تولیدکنندگان سنگ‌آهن سود می‌برند. این در حالی است که گفت‌وگوی فولادی‌ها و سنگ‌آهنی‌ها برای تعیین نرخ فروش مواد اولیه فولاد تاکنون نیز بی‌نتیجه مانده است.
در همین راستا ناصر تقی‌زاده در دفاع از موضع تولیدکنندگان سنگ‌آهن کشور از منطقی‌شدن نرخ فروش مواد اولیه فولاد به تشریح دلایل خود پرداخت و گفت: صنایع فولاد کشور که با روش احیای مستقیم (DIRECT REDUCTION) تولید می‌کنند، در سال ۱۳۹۸ حـدود ۵ میلیون و ۱۸ هزارتن سنگ‌آهن کنسـانتره خشک و یک میلیون و ۷۱ هزار تـن گندله تولیدی چادرملو را خریداری کرده‌اند. متوسط قیمت خرید کنسانتره سنگ‌آهن در محل مجتمع معدنی، هر تن ۶ میلیون و ۲۴۰ هزار و ۲۴۶ ریال و متوسط خرید گندله در محل مجتمع صنعتی، هر تن ۹ میلیون و ۲۰۲ هزار و ۳۵۴ ریال بوده است.
وی بر این باور است که چنانچه لازم بود این مقدار تولیدات از خارج وارد شود قیمت خرید این محصولات به صورت CFR بنادر ایران، حداقل برای کنسانتره سنگ‌آهن وارداتی مشابه چادرملو به طور متوسط هر تن معادل 125 دلار و گندله هر تن معادل 150 دلار می‌شد.
وی افزود: البته با محاسبه هزینه‌های تخلیه از کشتی و ترخیص و سایر هزینه‌ها (هر تن 200 هزار ریال) و با محاسبه نرخ تسعیر هر دلار، میانگین سالانه معادل 125 هزار ریال، باید آنها متوسط قیمت کنسانتره سنگ‌آهن وارداتی هر تن 15 میلیون و 825 هزار ریال و متوسط قیمت خرید گندله وارداتی هر تن 19میلیون و 25 هزار ریال تحویل در بنادر ایران هزینه می‌کردند. به باور وی، مابه‌التفاوت آن در هر تن کنسانتره به مبلغ 9 میلیون و 584 هزار و 754 ریال و هر تن گندله به مبلغ 9 میلیون و 822 هزار و 646 ریال است.
مدیرعامل چادرملو در این باره یادآور شد: به طور کلی تولیدکنندگان فولاد در کشور طی سال گذشته، مواد اولیه خود را از تولیدکنندگان سنگ‌آهن، کمتر از نصف قیمت جهانی آن خریداری و محصولات تولیدی خود را به قیمت جهانی صادر کردند. از طرفی فاصله کم منبع تولید سنگ‌آهن تا واحدهای فولادی موجب کاهش 3 هزار و 504 میلیارد ریالی هزینه‌های حمل و نقل برای فولادسازان شده است که آن هم نقش عمده‌ای در کاهش قیمت تمام‌شده تولید فولاد داشته است.
وی معتقد است: در این شرایط مصرف مواد اولیه داخلی از جمله سنگ‌آهن چادرملو، تاثیر قابل توجهی در کاهش قیمت تمام‌شده محصولات تولیدی شرکت‌های فولادی داشته است.
تقی‌زاده در خصوص صرفه‌جویی ارزی کشور به‌دلیل استفاده فولادسازان از مواد اولیه داخلی هم گفت: در سال گذشته (1398) بالغ بر یک میلیارد و 641 میلیون دلار صرفه‌جویی ارزی فولادسازان بابت مصرف کنسانتره و گندله چادرملو بوده که معدنی‌ها برای آنها به ارمغان آوردند.
حال در این شرایط نابرابر، طبیعی است تولیدکنندگان سنگ‌آهن خواستار تعدیل در قیمت‌ها باشند تا بتوانند از درآمد حاصل به طرح‌های توسعه تولید خود بپردازند. ناصر تقی‌زاده تاکید کرد: این عادلانه نیست که در چرخه تولید فولاد معادن تابع قیمت‌های تحمیلی از سوی فولادسازان باشند. بلکه باید در هر مرحله از تولید به نسبت از سود سهم ببرند. به همین دلیل ما مخالف قیمت‌گذاری‌های دستوری هستیم و معتقدیم بهترین مکانیزم قیمت‌گذاری در بورس کالا است و باید فرآیند قیمت‌گذاری بر مبنای عرضه و تقاضا یا درصدی از قیمت‌های جهانی باشد.
تقی‌زاده با اشاره به دستاوردهای معدن چادرملو برای صنعت فولاد کشور گفت: از شـروع عملیات بهـره‌برداری در سال 1377 تا سال 1398 (با محاسبه متوسط قیمـت‌های جهانی C&F بنادر ایران طی سال‌های مزبور) چادرملو با عرضه سنگ‌آهن به تولیدکنندگان فولادی، بالغ بر 17 میلیارد دلار صرفه‌جویی ارزی برای شرکت‌های فولادی به دنبال داشته است، این در حالی است که کل سرمایه‌گذاری ارزی طرح‌های شرکت در بخش تولیدات سنگ‌آهن و گندله تاکنون کمتر از یک میلیارد دلار بوده است.
