تغییر آرایش دارایی های جاری
وضعیت ترازنامه شرکت در قسمت دارایی‌ها اگرچه نشان دهنده رشد 14 درصدی در سال گذشته نسبت به سال 94 است اما شاهد کاهش 29 درصدی دارایی‌های جاری در دوره یاد شده هستیم و این در حالی‌ست که موجودی نقد شرکت رشد 85 درصدی را در این بازه تجربه کرده‌است.
در عین حال شاهد کاهش شدید حساب‌های دریافتنی تجاری این شرکت در سال 95 هستیم. 965 میلیارد تومان حساب دریافتنی در این سال به 440 میلیارد تومان کاهش یافته است. کاهش 50 درصدی حساب‌های دریافتنی از فولاد مبارکه در کنار کاهش 76 درصدی این حساب‌ها از فولاد خوزستان مهمترین دلایل این کاهش بدهی‌ها برشمرده می‌شوند. وصول 122 میلیارد تومان از این حساب‌ها نیز در این کاهش چشمگیر موثر بوده‌است. لازم به ذکر است وصول دریتافتنی‌های تجاری این شرکت در سال 94 بالغ بر 84.7 میلیارد تومان بوده‌است که بهبود شرایط نقدینگی شرکت‌های فولادی به دلیل افزایش سطح قیمت فروش در زنجیره فولادی می‌تواند دلیل اصلی این اتفاق باشد.
از آنجایی که فروش شرکت در سال 95 نسبت به سال 94 رشد 38 درصدی را نشان می‌دهد؛ عملکرد چادرملو در کاهش حساب‌های دریافتنی در سال گذشته مطلوب ارزیابی می‌شود. از طرفی افزایش موجودی مواد و کالا در سال 95 حاکی از عدم تلاش شرکت برای خالی کردن انبار در زمان شتاب‌گیری قیمت‌های سنگ‌آهن است. این مورد نشان می‌دهد که سود ساخته شده توسط چادرملو در سال 95 در شرایط عادی تولید و فروش بدست آمده است.
طرح فولادسازی «کچاد»
اما شاید یکی از مهمترین بخش‌های ترازنامه شرکت چادرملو مربوط به هزینه‌های سرمایه‌گذاری این شرکت و تاثیر آن بر سودآوری باشد. مهمترین سرمایه‌گذاری شرکت مربوط به طرح کارخانه فولادسازی و احیا چادرملو به روش روش کوره قوس الکتریکی و ریخته‌گری پیوسته (با ظرفیت تولید سالانه 1 میلیون تن شمش فولادی) به مبلغ 1780 میلیارد تومان است که براساس اظهارات شرکت؛ طرح‌های مذکور به ترتیب 98 و 76.5 درصد پیشرفت داشته‌اند. از آنجایی که شرکت در پیش‌بینی‌های سال 95 خود تولید فولاد را گنجانده و موفق به این مهم نشده بود، انتظار می‌رود در سال 96 شاهد بهره‌برداری طرح و تولید فولاد باشیم. البته تولید 300 هزار تن فولاد در سال 96 برای «کچاد» پیش‌بینی شده‌است که با توجه به هزینه‌های ابتدایی تولید و احتمال وجود برخی مشکلات، این بخش از تولید در قیمت‌های 1360 تومان به ازای هر کیلو؛ دارای حاشیه زیان برای شرکت خواهد بود. در این صورت جز با احتمال افزایش قابل توجه قیمت شمش فولادی نمی‌توان وزن خاصی به این بخش از درآمدهای شرکت در سال 96 داشت و باید به آن بیشتر به شکل یک سرمایه‌گذاری بلندمدت‌تر (حداقل تا راه‌اندازی واحد احیا) نگاه کرد.
نتیجه گیری
در نهایت باید گفت در صورتی که قیمت آهن شمش فولاد خوزستان در همین سطوح باقی بماند، سال 96 نمی‌تواند سال خیره کننده‌ای برای «کچاد» باشد اما معادلات این شرکت با راه‌اندازی کامل پروژه فولاد سازی و همچنین تغییر شرایط آزادسازی نرخ‌گذاری کنسانتره، گندله و سنگ‌آهن در بورس کالا؛ می‌تواند کاملا تغییر کند و چشم‌انداز سرمایه‌گذاری بلندمدت بسیار روشنی داشته باشد.
