اولین فرض بودجه سال 96 این شرکت افزایش قیمت تمام گروه محصولات تولیدی است. براین اساس محصولات مهندسی و صنعتی 7 درصد، آلیاژی 8 درصد و ساختمانی 4 درصد افزایش قیمت را نسبت به میانگین قیمت سال 95 در صورتهای مالی پیشبینی شده برای سال 96 تجربه کردهاند.
افزایش نرخ پیشبینی شده برای فروش خارجی مطابق انتظار بیشتر از فروش داخلی و سهم آن برای اولین بار در سالهای اخیر بیش از 10 درصد از فروش کل شرکت درنظر گرفته شدهاست. (سهم فروش خارجی 14 درصد پیشبینی شدهاست)
از آنجایی که بیش از 75 درصد فروش ریالی و سود ناخالص «فولاژ» به محصولات آلیاژی اختصاص دارد، تحولات قیمتی این گروه از محصولات تولیدی میتواند شرایط سودآوری شرکت را متحول کند.
در نمودار زیر وضعیت قیمت فروش محصولات آلیاژی شرکت فولاد آلیاژ در سال 95 و پیشبینی سال 96 آن آورده شدهاست. جهش قیمت این محصول در دو ماه دی و بهمن، میانگین نرخ فروش این محصول در سال 95 را افزایش داده است.
سیاست شرکت برای نرخگذاری این محصول استراتژیک بر مبنای حذف قیمت فروش ماههای دی و بهمن به عنوان دادههای پرت برای محاسبه میانگین قیمت فروش محصولات آلیاژی استوار است.
مفروضات یاد شده منطقی و قابل اتکا است. اما سناریوهای بدبینانه و خوشبینانه شرکت به ترتیب به احتمال عملیاتی شدن میانگین فروش در نرخ ماه آذر و بهمن مربوط میشود. در سناریوی بدبینانه با فرض ثابت ماندن بقیه مفروضات سال 96؛ سود هر سهم «فولاژ» 34 ریال میشود و در سناریوی خوشبینانه این سود می تواند به 232 ریال نیز برسد. باید در نظر داشت که احتمال وقوع سناریوی خوشبینانه (سود 232 ریالی) دور از ذهنتر از وقوع سناریوی بدبینانه (سود 34 ریالی) است.
نرخ ارز
همانطور که قبلا اشاره شد، شرکت فولاد آلیاژی ایران برای سال 96 افزایش حجم و سهم صادرات محصولات را در دستور کار خود قرار دارد. این اتفاق با جهش قیمت ارز میتواند درآمد شرکت را تحت تاثیر قرار دهد. براساس مفروضات ما به التفاوت ارزی شرکت، 7 میلیون 450 هزار دلار است. افزایش 100 تومانی نرخ ارز پیشبینی شده، سود هر سهم شرکت را 1.5 ریال افزایش میدهد. از آنجایی که این رقم در مقابل سود خالص شرکت بسیار ناچیز شمرده میشود، میتوان گفت در حالیکه «فولاژ» مصارف و منابع ارزی زیادی دارد، ریسک نرخ ارز برای این شرکت ناچیز شمرده میشود.