تغییر کانون توجهات در بورس؟
روز گذشته شاخص کل بورس اوراق بهادار تهران رشد ۶۱۹ واحدی را به ثبت رساند و در عدد ۳۲۰هزار ۸۱۴ واحد متوقف شد. تقویت تقاضا پس از ریزش بیش از هزار واحدی دماسنج بازار و بسته شدن قیمت پایانی نزدیک به ۶۰ درصد از نمادهای بورسی در محدوده مثبت نشان‌دهنده چشم‌انداز روشن سرمایه‌گذاران و خریداران فعلی‌ست. اما شتاب مذکور که تحت تاثیر عوامل تورمی تاکنون به حرکت سریع قیمت‌ها انجامیده است پس از عبور از مرحله اولیه نیازمند تایید عوامل گوناگون است.
دنیای بورس: با ثبت رشد کم رمق روز گذشته شاخص کل، جهش این نماگر بورسی در دوازده روز کاری قبل به بیش از ۱۸۴۷۴ واحد و معادل ۶ درصد رسید. رشد شاخص کل که در تمام صنایع بورسی مشهود و ملموس بوده‌است، بیش از هرچیز مرهون انتظارات تورمی و سیگنال‌های دریافتی سرمایه‌گذاران از بازارهای موازی و مرور تجارب گذشته‌است. بسیاری بر این عقیده استوارند که پرش قیمت بنزین می‌تواند سرمنشا جهش قیمت‌ها در بخش‌های مختلف خدماتی و مصرفی شود که این امر تورم‌زاست و به تدریج در افزایش نرخ دلار به عنوان یک معیار سنجش همگانی منعکس می‌شود.
تایید اولیه این روند، واکنش‌های سریع قیمتی و تشدید تقاضا به ترتیب در بازارهای ارز و سکه و بازارهای کالایی علائم اولیه این جهش قیمت را تا حدودی نشان داده است.
اما سوال اصلی اینجاست که این تصمیم کلان حکومتی برای افزایش قیمت بنزین شروع یک اصلاح ساختاری جدید است یا به عنوان دم‌دستی‌ترین راهکار دولت برای کاهش فشارهای اقتصادی آتی انتخاب شده‌است و سوپاپ اطمینانی برای آینده است. جواب به این سوال جزئیاتی در خصوص حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی را روشن‌تر می‌کند. به نظر می‌رسد سناریوهای حذف کامل ارز دولتی در بودجه سال بعد یا برقراری کامل این سیاست در سال جدید به عنوان حد بالا و پایین نمی‌تواند در معادلات منطقی قرار بگیرد و اتخاذ ارز دولتی با یک نرخ میانه جدید و حذف دوباره برخی موارد از لیست تخصیص، یک راهکار میانه به حساب بیاید.
زمانی برای تامل بیشتر
اگرچه قدرت نقدینگی و سرمایه‌های حاضر در تالار شیشه‌ای تاکنون نقش پررنگی در روند قیمتی بسیاری از سهام کوچک و متوسط بورسی داشته‌اند اما نگاه گذشته‌نگر به شکل‌گیری روندهای صعودی صرفا مبتنی بر قدرت نقدینگی، ریسک آنها را نیز نشان می‌دهد و نباید با خوش‌بینی حرکت در مسیر صعودی و برچیده شدن فشارهای فروش چندین باره دل به هدف‌های رویایی داد.
در همین راستا نگاهی به گزارش‌های اخیر اجماع تحلیلگران بورسی در رابطه با پیش‌بینی سودآوری سال ۹۸ و ۹۹ شرکت‌های بورسی در چنین وضعیتی میزان ریسک موجود در قیمت‌های فعلی سهام را بیش از پیش نمایان می‌کند و می‌تواند مانند چراغی مشخص کننده جایگاه فعلی سهم‌ها در بازار و محدوده‌های پرخطر باشد. اضافه شدن تیم‌های تحلیلی و افزایش تعداد نمادهای مورد بررسی در این گزارش از این جهت حائز اهمیت است که همزمان عمق تحلیل‌ها و گستره فضای بررسی سودآوری و عملکرد شرکت‌ها را زیاد می‌کند. البته نکته بسیار مهم در این خصوص مفروضات پیش‌بینی‌های صورت گرفته توسط تیم‌های تحلیلی‌ست که می‌تواند شروع تفاوت نگاه‌ها و تفاوت ارزش‌گذاری‌ها به حساب بیاید و نباید از آن غافل بود.
