ریلپرداز در 9 ماه ابتدای سال مالی در حالی با رشد سودآوری مواجه بوده است که در این مدت 94 درصد از پیشبینی سود خود را محقق ساخته است. کاهش حاشیه سود ناویژه این شرکت در سهماه پایانی سال تا حدود 8 درصد و همچنین کاهش پیشبینی شرکت از حجم جابجایی کالا در زمستان، باعثشده با وجود پوشش 94 درصدی سود در 9 ماه، شرکت از تعدیلات مثبت بیشتر خودداری کند. اما باید به موضوع اجاره واگنهای توجه ویژهای کرد. زیرا «حریل»، خود در زمینه اجاره دادن واگن فعالیت دارد که عمده قرارداد این شرکت نیز با شرکت ذوب آهن است. در این شرایط مشخص نبودن میزان اجارهای که شرکت به مالکان واگنهای استیجاری مورد استفاده پرداخت میکند، نمیتواند صفر باشد. البته این یک فرض منطقی محسوب میشود و ممکن است تحت شرایط خاص خلاف این باشد که حالت خوشبینانه را ایجاد کند.
از سوی دیگر شاهد تغییرات محسوس حاشیه سود در سهماه پایانی سال هستیم. در سهماه پایانی سال عمده دلیل کاهش چشمگیر حاشیه سود ناویژه شرکت رشد هزینه حق دسترسی است. در حالیکه در عملکرد 9 ماهه حدود 60 درصد از درآمدهای عملیاتی به حق دسترسی اختصاص داشته است این مقدار در سهماه پایانی سال به بیش از 80 درصد رشد داشته است (80 درصد از 20 میلیارد تومان درآمد پیشبینیشده در سهماه پایانی سال برای حق دسترسی کنار گذاشته شده است). 66 درصد از درآمدهای این شرکت معادل 13 میلیارد و 600 میلیون تومان در سهماه پایانی سال از واگنهای خود شرکت تامین میشود (بر اساس بودجه اعلامی). با در نظر گرفتن حاشیه سود ناخالص شرکت در 6 ماه ابتدایی سال (17.5 درصد)، مشاهده میشود که شرکت نه تنها بابت واگنهای استیجاری سودی شناسایی نکرده است بلکه بخشی از سود حاصلشده از واگنهای شرکت نیز از بین رفته است. این موضوع خود را در افزایش هزینه حق دسترسی نشان داده است. حال این کاهش حاشیه سود این شائبه را به وجود میآورد که برنامه شرکت پرداخت هزینه واگنهای استیجاری در سهماه پایانی سال است.