دنیای بورس: صنعتی بهشهر در ماه گذشته با افت محسوس تولید و فروش و به دنبال آن کاهش مبلغ فروش نسبت به میانگین ماهانه پاییز مواجه شد. مقدار تولید افت نزدیک به 30 درصدی را نسبت به آذرماه تجربه کرده است. نرخ فروش نیز افت اندکی را به ثبت رسانده است. این موضوع نگرانی را از وضعیت سودآوری این شرکت به وجود آورده است. مارگارین دیگر شرکتی است که با افت قابل توجه مقدار تولید نسبت به ماه گذشته مواجه شده است. البته میزان افت تولیدات نسبت به میانگین تولیدات ماهانه آن‌چنان بالا نبوده است. مارگارین در ماه گذشته 13471 تن روغن تولید کرده است که نسبت به آذر (تولید بیش از 21 هزار تنی) افت نزدیک به 40 درصدی تولید را نشان می‌دهد. نرخ فروش نیز در این شرکت با افت نزدیک به 4 درصد مواجه شده است.
در گزارش‌های پیشین «دنیای بورس» به جذابیت سودآوری این شرکت‌ها بر اساس مقدار تولید و فروش و همچنین نرخ فروش در پاییز اشاره شده بود. در گزارشی با عنوان یک سناریو رویایی برای «غمارگ» به احتمال جهش محسوس سودآوری با احتمال تکرار عملکرد آذر در ماه‌های سال مالی متنهی به آذر 98 اشاره شده بود. البته احتمال رخداد این موضوع مطابق با انتظارات کم بود. با این وجود باید در نظر داشت که همچنان در نخستین ماه از سال مالی این شرکت‌ها به سر می‌بریم و نمی‌توان اظهار نظر دقیقی در این خصوص داشت. در این خصوص باید به افت نسبی تولید شرکت‌های مزبور در ماه نخست سال مالی توجه داشت. مارگارین در دی‌ماه 96 بالغ بر 14102 تن روغن خوراکی تولید کرده بود که نسبت به آذر همان سال افت اندک 2 درصدی را تجربه کرد. صنعتی بهشهر نیز در دی ماه 96 تولید حدود 39500 تنی روغن خوراکی را به ثبت رسانده بود که نسبت به ماه قبل از آن افت نزدیک به 3 درصدی را تجربه کرده است. این در حالی است که تولید صنعتی بهشهر در دی سال جاری نسبت به ماه مشابه سال گذشته حدود 17 درصد است. از طرفی احتمال کاهش فشار بر خط تولید در دی‌ماه با توجه به ثبت رکوردهای درخشان در روند تولید پاییز وجود دارد؛ به رکورد تولید ماهانه مارگارین در آذر امسال توجه شود.
با این حال با کاهش تولید و همچنین اخبار از احتمال تغییر رویه اختصاص ارز 4200 تومانی دو عامل فشار قدرتمند بر سودآوری این شرکت‌ها محسوب می‌شوند و لازم است که با دقت بیشتری به آن‌ها توجه کرد. احتمال بازگشت تولید این شرکت‌ها به مسیر معمول خود در ماه‌های آتی بالا به نظر می‌رسد اما نگرانی اصلی به سیاست دولت در خصوص نرخ ارز تامین روغن خام وارداتی و همچنین نرخ فروش بازمی‌گردد.
همان‌طور که در گزارش‌های پیشین «دنیای بورس» در رابطه این شرکت‌ها نیز اشاره شده بود اختصاص ارز 4200 تومانی به کالاهای اساسی یک رویه اشتباه است که باید در آن تجدید نظر کرد. با این حال احتمال تکرار اشتباهات گذشته در دولت بسیار بالا بود. طی هفته‌های اخیر بر هجمه‌ها علیه این سیاست اشتباه افزوده شده است و گرچه همچنان این موضوع تعیین تکلیف نشده ولی بعضا عنوان می‌شود که احتمالا ارز ارزان برای برخی از کالاها حذف می‌شود. در این شرایط عاقبت نرخ‌گذاری محصولاتی مانند روغن خوراکی که اهرم بسیار قوی برای سودآوری شرکت‌های تولیدکننده دارد اهمیت بسیاری در روند سودآوری خواهد داشت. همچنان انتظار برای تعیین تکلیف این موضوع وجود دارد با این حال به صورت مشخص اگر دولت قصد داشته باشد به صورت هم‌زمان هم در برابر افزایش نرخ روغن خوراکی و همچنین عدم اختصاص ارز دولتی گام بردارد ریسک بزرگی برای کمبود این ماده خوراکی در جامعه به وجود خواهد آمد و به تولید این شرکت‌ها ضربه وارد خواهد شد. بر این اساس در شرایط کنونی و تردیدهای ایجادشده در خصوص اختصاص ارز 4200 تومانی باید به ریسک‌های موجود در قبال سودآوری شرکت‌های روغنی توجه ویژه داشت.
