دنیای اقتصاد: مدتی است که موضوع نقدینگی به وفور در سخنرانی‌های مختلف مسوولان به گوش می‌رسد و گویا تمام ارکان حاکمیتی پذیرفته‌اند که در حال‌حاضر نقدینگی مهم‌ترین مشکل نظام پولی کشور محسوب می‌شود.
حجم نقدینگی در سال‌های ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۶ به‌طور میانگین سالانه ۲۸ درصد رشد داشت و براساس تازه‌ترین گزارش‌های بانک مرکزی، حجم آن در حدود ۱۶۰۰ هزار میلیارد تومان ارزیابی می‌شود؛ رقم سرسام‌آوری که اهمیت مدیریت آن را چند برابر کرده است. این درحالی است که در کنار این معضل خودساخته، سرعت گردش پول نیز افزایش یافت و اقدام‌های دولت تاکنون نتوانسته تاثیری بر کند شدن آن داشته باشد.
در این بین اظهارنظرهای مختلفی در رابطه با هدایت نقدینگی به سمت تولید مطرح می‌شود که به اذعان کارشناسان در شرایط فعلی دشوار است چرا که اساسا نقدینگی به سمتی حرکت خواهد کرد که جذاب‌تر باشد. باید دید در شرایطی که بازارهایی همچون ارز و سکه در اسفند ۹۶ تا مرداد ۹۷ به ترتیب ۱۲۲ و ۱۳۸ درصد بازدهی داشته‌اند، مجموعه دولت و بانک مرکزی چگونه می‌توانند سیاست مدنظر خود را اعمال کنند.
پرونده باشگاه اقتصاددانان به بررسی سناریوهای هدایت نقدینگی مورد بررسی قرار داد:
ترمز مالیاتی سفته‌بازی/ علی نادری
جایگاه جهانی ایران در خلق پول/ محمد برزنده
حساب قرمز بانک‌ها/ محمدرضا رضوی عراقی
الگوی سرمایه‌گذاری همتا به همتا/ مهدی اشعری
