دنیای بورس- محمد نجفی: در سال‌های 2016 و 2017 میلادی با سختگیری‌های اعمال شده از سوی دولت چین، نزدیک به 115 میلیون تن از ظرفیت تولید فولاد این کشور از مدار تولید خارج شد. با این وجود برنامه کاهش ظرفیت تولیدی به اینجا ختم نشد و چینی‌ها از عزم خود برای تداوم این برنامه تا سال 2020 میلادی خبر دادند. در مراسم شروع به کار مجلس چین در اسفند ماه گذشته، کمیسیون اصلاح و توسعه این کشور به عنوان بانی اجرای برنامه کاهش تولید، از تصمیم برای حذف 30 میلیون تن از ظرفیت تولید فولاد در سال 2018 خبر داد.
برنامه کاهش تولید فولاد در کنار رشد پایدار اقتصاد چین و همچنین رونق بازار مسکن این کشور در دو سال اخیر، رونق کم‌نظیری را برای بازار فولاد این کشور به همراه آورد به گونه‌ای که قیمت فولاد در این دو سال گذشته رشدی ملموس را پشت سرگذاشته است. برای مثال پس از سقوط قیمت فولاد در سال 2015، قیمت نورد گرم فولادی چین در اویل سال 2016 به کمتر از 250 دلار در هر تن رسید. این درحالی است که قیمت در برهه کنونی فراتر از 600 دلار است.
در حال حاضر جو هیجانی بازار مسکن چین فروکش کرده اما هنوز با در نظر گرفتن روند رشد قیمت مسکن در شهرهای بزرگ این کشور، می‌توان به تداوم تقاضا از سوی این بخش برای محصولات فولادی به ویژه میلگرد فولادی امیدوار بود. در عین حال مصرف محصولات تخت از سوی صنایع چین از جمله صنعت خودرو در وضعیت مناسبی قرار دارد.
با وجود اقدامات صورت گرفته از سوی دولت چین، کماکان معضل آلودگی‌های زیست محیطی به ویژه آلودگی هوا در مناطق صنعتی پابرجاست و همین امر نیز دولتمردان را به افزایش سختگیری در این زمینه ترغیب کرده است. در ماه ژوئن تیم‌های اعزامی از سوی وزارت محیط زیست بازرسی‌های جامعی را از صنایع آلاینده به ویژه صنایع فلزای در استان‌های صنعتی ترتیب دادند امری که به تعطیلی و یا کاهش سطح تولید این واحدها در یک ماه گذشته منجر شد.
در این میان دولت چین در جدیدترین تلاش خود از برنامه ریزی برای حذف بیش از پیش ظرفیت تولید فولاد در این کشور خبر داده است که در صورت اجرایی شدن این برنامه، امکان وارد شدن شوکی دیگر به بازار فولاد دور از ذهن نیست. البته باید در نظر داشت تداوم جنگ تجاری میان آمریکا و چین می تواند روند رشد اقتصاد جهانی را مختل کرده و از این طریق تقاضای جهانی برای محصولات فولادی را کاهش دهد. این رویداد می تواند فشار وارد شده از سوی کاهش تولید فولاد در چین را تا حدی خنثی کند.
در برنامه ارائه شده از سوی دولت چین، تعداد شهرهای بزرگی که قرار است به عنوان اولویت‌های اصلی مبارزه با آلودگی‌های زیست محیطی در نظر گرفته شوند به 81 شهر افزایش یافته است. همچنین استان‌هایی مانند شانگسی و هنان به فهرست مناطق کلیدی در اجرای برنامه مبارزه با آلودگی اضافه شده‌اند.
همچنین بر اساس برنامه جدید، ایجاد ظرفیت تولیدی جدید فولاد، زغال سنگ و آلومینیوم در در مناطق کلیدی تا سال 2020 ممنوع شده است. در عین حال قرار است تا سال 2020 ظرفیت تولید سالانه فولاد در استان هبی به 200 میلیون تن کاهش یابد. هبی به عنوان قطب اصلی فولادسازی چین دارای ظرفیت سالانه‌ای برابر با 286 میلیون تن است.
