« فولاد » در سال 96
یکی از عوامل نگران‌کننده در قبال سهام فولاد مبارکه روند سودآوری سال جاری این شرکت است. «دنیای بورس» در آخرین تحلیل از سودآوری این شرکت به سود حدود 70 تومانی به ازای هر سهم اشاره کرده بود. عملکرد پاییز و همچنین گزارش فروش دی «فولاد» نیز گرچه مهر تاییدی بر این موضوع بود اما شفاف‌سازی شرکت در خصوص روند سودآوری این شرکت باعث ایجاد تردید در خصوص صحت تحلیل شد. موضوعی که باعث ایجاد تردید در روند تحلیل شد احتمال شناسایی هزینه‌های ناخواسته در صورت‌های مالی «فولاد» بود. یکی از احتمالات موجود رشد میانگین قیمت الکترود گرافیتی و به تبع آن افزایش بهای تمام‌شده این شرکت بود. بررسی‌ها به این موضوع اشاره دارد که مورد دیگری برای شناسایی هزینه وجود ندارد، با این حال در عملکرد پاییز نیز بعضا در بخش‌های سایر درآمدهای عملیاتی و غیر عملیاتی شاهد شناسایی هزینه از سمت این شرکت بودیم. این موضوع همچنان نگرانی را در این قبال نگه داشته است.
با این حال در بررسی نهایی و با در نظر گرفتن احتمال موجود از تغییرات احتمالی سودآوری این شرکت این نتیجه حاصل شد که «فولاد» با احتمال بالا همچنان توانایی ساخت سود 70 تومانی را دارا است. در این میان شناسایی هزینه‌های ناخواسته می‌تواند بخشی از این سود را کاهش دهد اما چنین حالتی در شرایط کنونی محتمل به نظر نمی‌رسد.
« فولاد » در سال 97
نکته‌ای که ممکن است سهام‌داران شرکت را در ماه‌های پایانی سال و در آستانه ورود به سال جدید با تردید مواجه سازد ریسک‌های موجود در خصوص سودآوری سال بعد است. در این خصوص ممکن است اطمینان نسبی به ساخت سود حدود 70 تومانی به ازای هر سهم برای سال مالی جاری میان فعالان بازار سهام به دست آمده باشد اما هراس از ریسک‌های آتی مانعی در برابر قیمت سهام است. ریسک‌های متعددی بر سر راه شرکت‌های فولادی در سال آینده به خصوص در ماه‌های نخست وجود دارد. یکی از مهم‌ترین ریسک‌ها برداشته شدن محدودیت تولید در کشور چین و افزایش تولید فولاد در این کشور است. افزایش بهای الکترود گرافیتی و خودنمایی در شرکت‌های فولادی نگرانی دیگری در این خصوص به وجود آورده است.
ریسک‌های مزبور فولاد مبارکه را مطابق با دیگر شرکت‌های این صنعت تهدید می‌کند. بر این اساس در این خصوص به طور قطع اظهار نظر دقیقی نمی‌توان از آینده قیمت فولاد در بازار جهانی داشت. اظهارنظرهای ضد و نقیض در این قبال به گوش می‌رسد که برخی از نشریات معتبر به انتظار برای کاهش قیمت فولاد در ماه‌های آتی اشاره می‌کنند. بر این اساس در تنظیم تحلیل سودآوری فولاد مبارکه میانگین نرخ فروش ورق گرم معادل 2200 تومان در نظر گرفته شده است. در کنار لحاظ محافظه‌کاری در بخش‌های مختلف سربار و همچنین ماده مستقیم مصرفی (با فرض ثبات در رویه کنونی نرخ‌گذاری مواد مصرفی فولادسازان)، حدود 750 میلیارد تومان هزینه برای خرید الکترود گرافیتی نیز کنار گذاشته شد. محاسبات حاکی از این موضوع است که با این مفروضات «فولاد» توانایی ساخت سود حدود 64 تومانی را برای سال مالی آینده خواهد داشت.
در خصوص نرخ فروش این نکته باید مورد توجه قرار گیرد که کف قیمتی فروش ورق گرم در سال گذشته حدود 1900 تومان بوده است و پس از رشد نسبی قیمت فولاد در بازارهای جهانی و همچنین رشد قابل توجه نرخ دلار (با وجود انتظار برای سرکوب نرخ) افزایش حدود 16 درصدی نرخ نسبت به کف قیمتی سال گذشته منطقی به نظر می‌رسد. میانگین قیمتی فروش ورق گرم در بازار داخل نیز برای سال 96 حدود 2220 تومان به ازای هر کیلو بوده است. این سناریو گرچه محتمل به نظر می‌رسد اما نمی‌توان با قاطعیت کامل در خصوص روند آتی بازار جهانی اظهار نظر کرد. با لحاظ حالت محافظه‌کارانه در بخش تولید و همچنین با توجه به رشد بهای تمام‌شده تولید فولاد در بازار جهانی شاید بتوان با احتمال نسبتا بالایی به تحقق این سناریو امیدوار بود.
رشد 100 تومانی میانگین قیمت خرید و فروش می‌تواند به نوسان حدود 5 تومانی سودآوری این شرکت منجر شود. نکته مثبت در شرایط کنونی آغاز فروش سلف با تاریخ تحویل سه‌ماه نخست سال بعد از نکاتی است که می‌تواند بخشی از انتظارات از سودآوری این شرکت را تضمین کند.
