بررسی‌ها نشان می‌دهد «آدرس‌دهی غلط» و «سوءتفاهم» سیاست‌گذار در خصوص دو عامل «پدیدآورنده‌ها» و «تسریع‌کننده‌ها»ی جهش ارزی علل اصلی تجربه‌های تلخ گذشته بوده است. بررسی‌های «دنیای اقتصاد» از مقاطع تاریخی گذشته نشان می‌دهد جهش‌های ارزی در دو مرحله پیاپی رخ می‌دهد.
در مرحله اول، «پدیدآورنده‌ها» زمینه بحران ارزی را فراهم می‌کنند و در مرحله دوم «تسریع‌کننده‌ها» به‌عنوان یک جرقه، شتاب جهش ارزی را افزایش می‌دهند. مرحله اول به‌گونه‌ای است که سیاست‌گذار به پشتوانه دلارهای نفتی، با یک مکانیزم برون‌زا، بازار را مدیریت می‌کند.
در نتیجه این اقدام «یک شکاف تدریجی» بین نرخ تورم و رشد نرخ دلار در طول زمان ایجاد می‌شود. این شکاف تا جایی ادامه پیدا می‌کند که در نهایت در مرحله دوم، عواملی مانند «شوک‌های سیاسی»، «شوک‌های اعتباری»، «یوزانس ارزی» و «تحریم‌ها» به‌عنوان تسریع‌کننده‌ها، بازار ارز را وارد فاز «جهش ارزی» می‌کنند. بر این اساس سیاست‌گذار باید با تفکیک این عوامل، راهکاری مناسب برای هر مرحله پیدا کند.
تفصیل این تحلیل را اینجا بخوانید.
در همین باره بخوانید:
