شرکت پگاه گلپایگان اگرچه در سال 96 با بهبود عملکرد تولید و فروش همراه بوده‌است اما افزایش هزینه‌های اداری، عمومی و فروش نسبت به مدت مشابه سال گذشته منجر به کم شدن حاشیه سود عملیاتی و سود ناخالص شرکت شده‌است.
از آنجایی که هزینه‌های اداری، عمومی و فروش شرکت رشد 700 میلیون تومانی را نشان می‌دهد، با توجه به ثابت ماندن سود ناخالص شرکت انتظار کاهش سود خالص در 9ماهه سال جاری نسبت به مدت مشابه وجود دارد اما تسویه تسهیلات و به تبع آن کاهش چشمگیر هزینه مالی شرکت؛ سود خالص 9 ماهه را در همان محدوده 115 تومان نگاه داشته‌است. با توجه به وجه نقد 3 میلیارد تومانی موجود در پایان دوره 9 ماهه، لزوم اخذ تسهیلات مجدد برای ادامه فعالیت عملیاتی ضروری به نظر می‌رسد.
نقش هزینه‌های مالی
مانده تسهیلات اخذ شده شرکت در سال‌های 92 تا 95 به ترتیب 7 میلیارد تومان، 9.8 میلیارد تومان، 4.6 میلیارد تومان و 235 میلیون تومان بوده که اکنون به طور کامل تسویه شده‌است.
هزینه مالی تسهیلات دریافتی در این سال‌ها با توجه به نزدیک شدن به سررسید بازپرداخت اصل و سود از 17.1 درصد تا 31 درصد در حال افزایش بوده‌است. سرمایه در گردش شرکت طی سال‌های اخیر رو به فزونی بوده‌است اما افزایش سطح حساب‌های دریافتنی این شرکت (افزایش 88 درصدی مطالبات نسبت به دوره گذشته که عمدتا به عدم وصول مطالبات از سوی شرکت توزیع و پخش شرکت سراسری شیر ایران و آموزش و پرورش است) در کنار کاهش نسبت موجودی نقد و به خصوص موجودی مواد، الزام شرکت به اخذ تسهیلات را بیش از پیش نشان می‌دهد. با توجه به رشد هزینه‌های تولید و کاهش موجودی مواد از دارایی‌های جاری، اگر شرکت توانایی وصول مطالبات تجاری را نداشته باشد؛ حجم تسهیلات می‌تواند افزایش یابد. بنابراین انتظار افزایش سهم هزینه‌های مالی تا سطح 1.5 میلیارد تومان برای یک‌سال در سنوات آتی وجود دارد. افزایش این هزینه‌‌ها بیش از 10 تومان بر سود هر سهم تاثیرگذار خواهد گذاشت.
وضعیت عملیاتی
بخش قابل توجهی از فروش شرکت به پنیر اختصاص دارد. از آنجا که افزایش نرخ این محصول و میزان تولید آن رشد خاصی نداشته است و انتظار حرکت ویژه در تولید محصولات تاثیرگذار در کوتاه‌مدت وجود ندارد، چشم‌انداز جهش در فروش مگر با افزایش معنادار نرخ فروش محصولات لبنی امکان‌پذیر نیست.
از سوی دیگر شیر خام نقش اصلی را در نوسان‌های بهای تمام شده ایفا می‌کند. در نیمه نخست سال هر کیلو شیر خام با نرخ تقریبی 1200 تومان خریداری شده در حالی‌که این نرخ در مدت مشابه سال گذشته به 1120 تومان بود. رشد 7 درصدی بهای شیر خام می‌تواند منجر به ثابت ماندن حاشیه سود ناخالص شرکت در محدوده 20 درصدی شود. این رویداد در کنار افزایش فروش مورد انتظار؛ سود ناخالص پایان سال را به بیش از 33 میلیارد تومان می‌رساند.
نتیجه‌گیری
اگرچه در ماه‌های ابتدایی پس از عرضه اولیه سهام این شرکت شاهد بازدهی قیمت 75 درصدی بودیم اما اکنون پس از گذشت یک سال در فاصله 10 درصدی از قیمت عرضه اولیه آن هستیم. اگرچه با احتساب سود نقدی 130 تومانی در مجمع عمومی عادی سالانه میزان بازدهی کل سالانه سهامداران این شرکت به 23 درصد می‌رسد اما هنوز فاصله زیادی با سودآوری مقطعی این سهم در سه ماهه ابتدایی پس از عرضه اولیه داریم.
با توجه به افزایش روزافزون هزینه‌های سربار، عمومی و در عین حال احتمال بالای اضافه شدن هزینه‌های مالی در سال جدید، عدم افزایش چشمگیر درآمدهای عملیاتی نمی‌تواند منجر به جذابیت قیمت این سهم در محدوده‌های کنونی کند هرچند نزدیک شدن به قیمت عرضه اولیه و عدم تغییر سود خالص می‌تواند جذابیت‌های بازاری و نوسان‌گیری را برای سرمایه‌گذاران به همراه داشته باشد اما برای رشد قدرتمند نیازمند تغییر عملیاتی بزرگتری در پگاه گلپایگان هستیم.
