لطفا کلیاتی در خصوص شرکت ارائه بفرمایید
شرکت دوده صنعتی پارس یکی از 4 شرکت تولید کننده دوده صنعتی در کشور است. مجموع دوده تولیدی این 4 شرکت بالغ بر 90-95 هزارتن است در حالی که تقاضای داخلی چیزی در حدود 60 هزارتن برآورد می‌شود. به همین دلیل شرکت‌ها در این زمینه رقابت ویژه‌ای دارند. در همین راستا شرکت‌ها به بازار تولید دوده با گریدهای خاص وارد شده‌اند و سعی در افزایش سهم بازار خود در این بازار دارند. دوده پارس به دلیل کیفیت مناسب گرید soft بخش قابل قبولی از بازار هدف خود را به صنعت تولید قطعات یدکی اختصاص داده است. به طور متوسط از هر 2500 تن فروش ماهانه، 1000 تن به صنعت لاستیک و 1500 تن به صنعت قطعه‌سازی اختصاص می‌یابد.
شرکت در سال‌های اخیر عملکرد بسیار ضعیفی از خود نشان داده‌است به نحوی که در سال گذشته با پدیده زیان ناخالص تولید مواجه شدیم. در خصوص علل بروز چنین اتفاقی توضیح دهید.
در سال 95 به دلیل مشکلات عدیده، این شرکت دچار آفت شد. زیان انباشته سال گذشته به رقم 15 میلیارد تومان رسید در حالی که عملکرد شرکت در سال 91 سود خالصی بالغ بر 9 میلیارد تومان را نشان می‌دهد. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که هیچ اتفاق خارجی نظیر تغییر بازار مصرف، تغییر تکنولوژی یا افزایش واردات رخ نداده‌است.
در سال 95 تولید کم باعث فشار هزینه‌های جذب نشده تولید و افزایش هزینه سربار هر واحد محصول شد که بهای تمام شده تولید را افزایش می‌داد. به همین منظور از ابتدای سال جدید تمام توان شرکت به استفاده حداکثری از توان هر دو خط تولید است. وجود رقابت ناسالم برای کاهش قیمت‌ها نیز منجر به ایجاد زیان ناخالص تولید گردید که امری بی‌سابقه بشمار می‌آید و یکی از بدترین سال‌های دوده صنعتی پارس رقم خورد.
در همین خصوص زمانی که در دی‌ماه سال 95 مدیریت این مجموعه را در اختیار گرفتم، موجودی حساب شرکت 20 میلیون تومان و بدهی شرکت 50 میلیارد تومان بود. این درحالی‌ست که 6 میلیارد تومان قبض آب و برق و گاز پرداخت نشده معوق و 1 میلیارد تومان بدهی به بازنشستگان را در بدو ورود داشتیم. در این 8 ماه بیش از 22 میلیارد تومان از بدهی‌های شرکت تسویه شده‌است که بدون یاری همکارانم در این مجموعه این امر هرگز محقق نمی‌شد.
از طرفی حضور واسطه‌ها یکی از بزرگترین مشکلات تولیدکنندگان است. یکی از برنامه‌های اصلی شرکت در سال 96، حذف نقش واسطه‌ها در امر تولید و فروش بود. عقد قرارداد مستقیم با خریداران اصلی یکی از برنامه‌های اصلی برای حذف واسطه‌های فروش است. در همین راستا، لاستیک بارز به عنوان یکی از مشتریان اصلی، با ما قرارداد 8 هزارتنی خرید دوده در 8 ماه نخست سال منعقد کرده‌است که این قرارداد با تمدید 4 هزار تنی تا پایان سال به 12 هزار تن در سال خواهد رسید.
در مورد واسطه‌های خرید مواد اولیه نیز طی مکاتباتی که با شرکت ملی پالایش و پخش داشته‌ایم قرار شد تا در چند روز آینده موافقت کتبی عقد قرارداد با پالایشگاه آبادان به منظور تامین سالانه 48 هزار تن روغن (به عنوان ماده اولیه اصلی)
در خصوص بازار هدف به دلیل مازاد عرضه داخلی بر تقاضا آیا برنامه‌ای برای صادرات محصولات دارید؟
در فاز کوتاه‌مدت شرکت برنامه‌ای برای صادرات ندارد. شرکت‌های رقیب نیز عمدتا مازاد تولید داخلی را صادر می‌کنند. اما دوده صنعتی پارس به دلیل مزیت قیمت فروش داخلی نسبت به صادرات، متمرکز بر بازار داخل است و در همین راستا برای افزایش تولید خود ورود به صنایع جدید را در دستور کار قرار داده‌ایم. گریدهای بهداشتی دوده به منظور استفاده در تولید لوله‌های آب بازار جدیدی‌ست که شرکت قصد ورود به آن را دارد. نیاز بازار داخلی این بخش چیزی در حدود 10-15 هزار تن در سال است که عمدتا از طریق واردات تامین می‌شود. گریدهای دوده مصرف شده در این بخش به P-TYPE معروف هستند که کربن بیشتر و ناخالصی کمتری دارند. تولید این گرید دوده تخصصی‌تر و نیازمند تجهیزات و مطالعات بیشتر است. برای تامین تجهیزات حتی سرمایه‌گذار هم داریم اما به نظر می‌رسد شرکت توانایی تجهیز خطوط تولید به منظور تولید این گرید خاص دوده را داشته باشد.
به دلیل قیمت مناسب فروش این گرید دوده امیدواریم با این حرکت علاوه بر تامین بازار تولید مازاد، از لحاظ افزایش سودآوری نیز نسبت به سایر رقبا مزیت پیدا کنیم.
برنامه شرکت برای خروج از زیان چیست؟
همانطور که اشاره شد، افزایش میزان تولید و فروش با امکانات فعلی برنامه کوتاه‌مدت شرکت برای خروج از زیان است.
ظرفیت اسمی کارخانه 30 هزارتن در سال است که پیش‌بینی تولید 25-26 هزار تن را در سال جاری داریم. تولید 13700 تن انواع گرید دوده در 6 ماه نخست سال محقق شده‌است و برنامه داخلی ترسیم شده شرکت به تولید 30 هزار تن انواع محصولات می‌رسد. شرکت عموما در نیمه نخست سال به دلیل کف درخواست در ماه‌های فروردین و اردیبهشت تولید کمتری نسبت به نیمه دوم سال دارد و به همین دلیل رسیدن به برنامه تولید پیش‌بینی شده 30 هزار تنی در داخل شرکت دور از انتظار نیست. با این حجم از تولید و فروش می‌توانیم تا پایان سال از زیان خارج شویم.
برنامه شرکت برای افزایش سرمایه چیست و آیا انجام این کار ضروری به نظر می‌رسد؟
برای جواب به این سوال نیازمند مقدمه‌ای در خصوص وضعیت خط تولید کارخانه هستیم. ماشین‌آلات شرکت ساخت سال 1960 و بسیار قدیمی هستند. مصرف بالای مواد اولیه برای تولید هر تن دوده از اثرات جانبی قدیمی بودن خطوط تولید است. در خطوط تولید جدید به ازای هر تن دوده 1.7 تن روغن مصرف می‌شود حال آنکه با وضعیت موجود برای تولید هر تن دوده بین 2.1-2.3 تن روغن مصرف می‌کنیم که هزینه‌های تولید را افزایش می‌دهد به نحوی که در شرایط فعلی نقطه سربسر تولید شرکت به 22 هزار تن می‌رسد.
همانطور که ملاحظه می‌شود اولویت شرکت در میان مدت ارتقاء تکنولوژی خطوط تولید است. به همین منظور طرح افزایش سرمایه 35 میلیارد تومانی نوشته‌شده که در حال بررسی است. 20 میلیارد از این میزان افزایش سرمایه به نوسازی خطوط تولید اختصاص می‌یابد (با شرکت‌های اروپایی برای خرید ماشین‌آلات مذاکراتی انجام شده‌است). 15 میلیارد هم برای به سرمایه در گردش شرکت اختصاص خواهد یافت.
برنامه ما این است که تا پایان سال تمام مقدمات افزایش سرمایه نظیر مصوبه مجمع، تایید حسابرس، مصوبه بورس و برگزاری مجمع فوق‌العاده انجام شود که از ابتدای سال 97 اقدامات لازم را برای تجهیز کارخانه انجام دهیم.
غیر از افزایش سرمایه برنامه دیگری برای جذب نقدینگی در دست دارید؟
شرکت برای انتشار صکوک اقدام کرده‌است. برای انجام این کار در ابتدا دو مشکل بر سر راه این شرکت است که باید رفع شود. مشکل ترازنامه‌ای و زیان مجموعه که با برنامه فروش دفتر شرکت در تهران به ارزش کارشناسی 10.5 میلیارد تومان (به ارزش دفتری 5 میلیارد ریال)؛ 10 میلیارد تومان به عنوان درآمد غیرعملیاتی شناسایی خواهد شد و به این ترتیب با پیش‌بینی سود عملیاتی 5 میلیارد تومانی عملا زیان انباشته را تا پایان سال صفر خواهیم کرد.
مزایده فروش دفتر انجام شده‌است و در تاریخ 18 مهر بازگشایی پاکات را خواهیم داشت. احتمال فروش درون‌گروهی نیز وجود دارد.
در مرحله بعدی صحبت‌هایی با شرکت سرمایه‌گذاری بانک پارسیان مبنی بر انتشار صکوک به ارزش 30-35 میلیارد تومان از طریق اجاره دادن سند کارخانه شده‌است که به عنوان یک راه جایگزین می‌تواند مطرح شود.
داستان بدهی به شرکت آرین شیمی و آقای خرسندرفتار چیست؟
در سال 95 شخصی در قالب شرکت آرین شیمی به عنوان واسطه فروشنده خوراک و خریدار محصولات شرکت فعالیت می‌کرد. این شرکت 14.7 میلیارد تومان چک از شرکت دوده صنعتی پارس در دست داشت و با توجه به سرمایه اصلی 12 میلیارد تومانی قصد خرید یکجای کارخانه را داشت. طی جلسه‌ای که با این شخص داشتم قول تسویه کلیه بدهی‌ها را تا ماه آذر دادم که تا پایان شهریورماه این بدهی از طریق فروش دوده به طور کامل پرداخت شد. لازم به ذکر است با اصلاح نرخ دوده فروخته شده به وی از 2.500 تومان به 4.000 تومان فی الواقع با پرداخت 60 درصد از مطالبات، چکهای شرکت را نیز از ایشان باز پس گرفته و با وی تسویه نمودیم.
از آنجایی که پای مدیرعامل قبلی شرکت در عقد این قرارداد با شخص یاد شده در میان بود، طی شکایات تنظیم شده؛ سازمان بازرسی ورود پیدا کرد تا صرف و صلاح شرکت رعایت شود.
مورد دیگر در خصوص بدهی شخصی است که متعهد به اخذ مطالبات 6 میلیارد تومانی شرکت از یکی از مشتریان بدهکار از شخص ثالثی گردیده بود. هیأت مدیره بابت اعطای وکالت این امر به نامبرده درخواست اخذ تضمین سند یک و نیم دانگ از یک قطعه زمین و گرفتن چک به مبلغ دو برابر مبلغ بدهی نمود لیکن مدیریت وقت بدون رعایت مصوبات هیأت مدیره اقدام به عقد قرارداد شش ماهه با وی با لحاظ 26 درصد جریمه تأخیر ماهیانه می نماید. شخص مذکور مبلغ فوق را وصول ولیکن بجای عودت به شرکت، بدهی خود را پرداخت می نماید و سند ارایه شده جهت تضمین به دلایل نامشخص به وی عودت می گردد. با حضور هیأت محترم سازمان بازرسی کل کشور طی بازرسی های مستمر از مجموعه شرکت سرمایه گذاری صنایع پتروشیمی، مراتب مورد توجه هیأت قرار میگیرد که با مساعدت و همکاری دلسوزانه ایشان که قابل تقدیر است شرکت موفق به باز پس گرفتن سند مذکور و چکی معادل دوبرابر مبلغ بدهی می‌گردد و در حال حاضر اقدامات حقوقی جهت استرداد مبلغ فوق در حال جریان است.
در این زمینه حمایت‌های آقای عموزاده - مدیرعامل «وپترو» - برای حمایت از شرکت در زمینه تامین خوراک در روزهای بحرانی، تلاش و فراهم کردن مقدمات جهت بازگشایی نماد در بورس قابل تقدیر است.
مشکل دیگر شرکت، عقد قرارداد با یک شرکت ترکیه‌ای به منظور فروش دوده با قیمت 550 دلار به ازای هر تن بود که پس از متوقف شدن ارسال دوده از طرف دوده صنعتی؛ شرکت ترکیه‌ای از ما شکایت کرده‌است. شرکت در صورت محکوم شدن باید 3 میلیارد زیان بدهد. اما مطابق با قرارداد تنظیم شده، به دلیل نقض برخی مفاد قرارداد از سوی طرف خارجی؛ احتمال لغو این قرارداد به نفع دوده صنعتی بالا است. (شرکت ترک مطابق قرارداد اول پول را پرداخت نمی‌کرده و پس از دریافت محموله اقدام به تسویه حساب می‌کرده‌است که نقض قرارداد محسوب می‌شود و از این طریق می‌توانیم پرونده را به نفع دوده صنعتی برگردانیم)
سهم هزینه‌های عمومی اداری و فروش در شرکتی با این میزان سود ناخالص زیاد است. آیا راهکاری برای مدیریت این مشکل وجود دارد؟
یکی از عمده هزینه های شرکت، هزینه های نیروی انسانی است. فشار از سوی هیأت مدیره برای کم کردن هزینه‌های مذکور در روزهای ابتدایی تصدی مدیریت وجود داشت. اما به دلایل زیادی امکان تعدیل نیرو برای کاهش هزینه‌های فوق وجود ندارد. بنابراین شرکت تصمیم گرفته است تا با افزایش توان تولید و بهره‌وری نیروی کار، این موضوع را مدیریت کند. افزایش میزان تولید ماهانه از 700 تن دوده به 2800 تن در سال 96 نیز شاهد این مدعاست. شرکت در صورت تامین خوراک حتی توان تولید ماهانه 3200 تن دوده را نیز دارد. اما با توجه به کهنه بودن ماشین‌آلات، برای این میزان تولید نیازمند 7000 تن روغن هستیم که در بهترین حالت 7.5 میلیارد تومان هزینه به شرکت وارد می‌کند. با توجه به دوره بازگشت 3 ماهه وجوه؛ برای این میزان تولید نیازمند 22.5 میلیارد نقدینگی در شرکت هستیم که امید است با موافقت در جهت افزایش سرمایه تمامی این مشکلات برطرف شود.
